Son Görüş - Elnarə Xəlilova, PRoMete

Bitər bütün dəli eşqlər

Bizimki bitməz

O gülüşün, görünüşün

Fikrimdən getməz

Sanki double espresso

Yuxumu çəkdin ərşə

Yalvarıram, gəl, gəl, gəl, gəl

Son görüşə

Son dəfə səninlə görüşək

Nə olar, olar

Bəlkə bahar gələr

Bəlkə güllər solar

Son dəfə baxarıq bəlkə də

Göz-gözə

Bəlkə də yetmədi

Bu görüş bizə

Son dəfə səninlə görüşək

Nə olar, olar

Bəlkə bahar gələr

Bəlkə güllər solar

Son dəfə baxarıq bəlkə də

Göz-gözə

Bəlkə də yetmədi

Bu görüş bizə

Bircə məni atma, atma, atma

Buraxıb getmə

Bircə məni atma, atma, atma

Sənsiz heçəm

Bircə məni atma, atma, atma

Buraxıb getmə

Bircə məni atma, atma, atma

Sənsiz heçəm

Ən gözəl sətirlər yazılır həsrətin təsiriylə

Sən mənə təsir elə, qoy mən yazım xoşbəxtlikdən

Dəstəyin o biri ucunda ağlayıb dedin — son görüşdür

Bil, mən yenə də şikayət etməyəcəm bu bəxtimdən

Səni mənə elə-belə rast gətirə bilməz fələk

Burda biz bilmədiyimiz bir hikmət olssa gərək

Yaşamaq yanmaqsa, sevmək partlamaqdır

Partladıq, parçalandıq, hissləri yaydı külək

Məni sənlə görüşə gətirən yollar

Necə də qısadır

Nə zaman uçaq?

Başlanğıclar kimi olmur

Heç vaxt sonlar

Və sənin o gözlərin…

Mənə baxır onlar

Son dəfə səninlə görüşək

Nə olar, olar

Bəlkə bahar gələr

Bəlkə güllər solar

Son dəfə baxarıq bəlkə də

Göz-gözə

Bəlkə də yetmədi

Bu görüş bizə

Bircə məni atma, atma, atma

Buraxıb getmə

Bircə məni atma, atma, atma

Sənsiz heçəm

Bircə məni atma, atma, atma

Buraxıb getmə

Bircə məni atma, atma, atma

Sənsiz heçəm

Tous les amours fous finissent

Le nôtre ne s'arrête pas

Ce sourire, regarde

Ça ne me quitte pas l'esprit

C'est comme un double expresso

Tu as pris mon rêve sur le trône

S'il vous plaît, venez, venez, venez, venez

Jusqu'au dernier rendez-vous

Rencontrons-nous pour la dernière fois

Ce qui peut être fait

Peut-être que le printemps arrive

Peut-être que les fleurs faneront

On le regardera peut-être une dernière fois

Face à face

Peut-être qu'il n'a pas mangé

Cette rencontre nous a dit

Rencontrons-nous pour la dernière fois

Ce qui peut être fait

Peut-être que le printemps arrive

Peut-être que les fleurs faneront

On le regardera peut-être une dernière fois

Face à face

Peut-être qu'il n'a pas mangé

Cette rencontre nous a dit

Ne me jetez pas, ne jetez pas, ne jetez pas

Ne pars pas

Ne me jetez pas, ne jetez pas, ne jetez pas

je ne peux pas vivre sans toi

Ne me jetez pas, ne jetez pas, ne jetez pas

Ne pars pas

Ne me jetez pas, ne jetez pas, ne jetez pas

je ne peux pas vivre sans toi

Les plus belles lignes sont écrites sous l'influence du désir

Tu m'impressionnes, laisse-moi écrire joyeusement

Tu as pleuré à l'autre bout du support et dit - c'est la dernière réunion

Tu sais, je ne vais plus me plaindre de cette chance

Je ne peux pas te rencontrer comme ça

Il doit y avoir ici une sagesse que nous ne connaissons pas

Vivre c'est brûler, aimer c'est exploser

Nous avons explosé, nous nous sommes brisés, le vent a soufflé nos sentiments

Les chemins qui m'ont amené à te rencontrer

Combien court

Quand voler ?

Ce n'est pas comme les débutants

Ne finit jamais

Et tes yeux...

Ils me regardent

Rencontrons-nous pour la dernière fois

Ce qui peut être fait

Peut-être que le printemps arrive

Peut-être que les fleurs faneront

On le regardera peut-être une dernière fois

Face à face

Peut-être qu'il n'a pas mangé

Cette rencontre nous a dit

Ne me jetez pas, ne jetez pas, ne jetez pas

Ne pars pas

Ne me jetez pas, ne jetez pas, ne jetez pas

je ne peux pas vivre sans toi

Ne me jetez pas, ne jetez pas, ne jetez pas

Ne pars pas

Ne me jetez pas, ne jetez pas, ne jetez pas

je ne peux pas vivre sans toi