Na Końcu Języka - Lao Che

Dziwne są te słowa, gdy stawiam je w rzędzie

Szyk przesądzi, czy tam będę, czy mnie w nich nie będzie

Odgadł zagadkę bytu ten co gębą tak rusza, że

Gęba się porusza, a wyraża się dusza x3

Jedne się zgubią słowa, wprost do serca wpadną

Inne uchem wejdą i chyłkiem tyłkiem wypadną

Są słowa, co je chłopaczyna na murze maluje

Że policja jest brzydka, a Ala w siusiaka całuje

A chłopak to wąż jest, tak się słowem obejdzie

Że przyjdzie, ślicznie powie, po czym dojdzie i odejdzie

Zbieram słowa jak kamienie i ciskam je wysoko

Jak mam kaprys tymi słowy podbić Bogu oko

Rzeknie kto: «Oczy ci wydrapie boś jest skurwysynem»

To wciąż nie potrafię poprosić by zamienił słowo z czynem

Odgadł zagadkę bytu ten co gębą tak rusza, że

Gęba się porusza, a wyraża się dusza x3

Ces mots sont étranges quand je les mets en ligne

Le tableau déterminera si je serai là ou pas

Il a deviné l'énigme de l'être, celui qui bouge tellement sa bouche que

La bouche bouge et l'âme s'exprime x3

Certains mots sont perdus, ils iront droit au coeur

D'autres entreront avec leur oreille puis tomberont furtivement

Il y a des mots que le garçon peint sur le mur

Que la police est moche et Ala embrasse le pipi

Et le garçon est un serpent, c'est la voie à suivre

Qu'il viendra, dit joliment, puis va et vient

Je ramasse des mots comme des pierres et je les lance haut

Comment puis-je caprice avec ces mots pour noircir l'œil de Dieu

Qui dira : "Je vais te gratter les yeux car tu es un enfoiré"

Je ne peux toujours pas lui demander de changer le mot par l'action

Il a deviné l'énigme de l'être, celui qui bouge tellement sa bouche que

La bouche bouge et l'âme s'exprime x3