Adı Menekşe - Levent Yüksel

Bu şehrin meydanlarında, garında, rıhtımında

Sensizlik bir türlü yakamı bırakmıyor

Bütün duraklarda, kahvelerde

Büyük, küçük yalanların

Dönüp dönüp vuruyor ansızın beni yerden yere

Yok ettim salındığın billur aynaları

Şimdi uzun uykuların tam zamanıdır

Bir yorhan misali örtündüm yalnızlığı

Bu yıl da asşk buraya hiç uğramadı

Silinsin izim, hiçliğim sokakta kalsın

Gölgemi yakın, bu dünya beni yok saysın

Emanet ettim bıraktığın herşeyi

Dedim siz susuz bırakmayın menekşeyi...

Dans les places, les gares, les quais de cette ville

L'ignorance ne me quitte jamais

A tous les arrêts, dans les cafés

Tes gros petits mensonges

Il tourne et me frappe tout d'un coup

J'ai détruit les miroirs de cristal que tu balances

C'est maintenant le temps des longs sommeils

J'ai couvert la solitude comme un yorhan

Cette année, l'amour n'a jamais été là

Que ma trace s'efface, que mon néant reste dans la rue

Brûle mon ombre, laisse ce monde m'ignorer

J'ai confié tout ce que tu as laissé

J'ai dit, ne laisse pas la violette sans eau...