Tecza - Maanam

W morzu wyobraźni pływają zapachy

Kłębią się zjawy chcą by je ocalić

W piwnicach pamięć snuje się po kątach

Lata dziecinne tęsknota co pali

To jest ostatnie znaczenie języka

Gwiazda przeznaczenia jeszcze nie odkryta

Rzeczywistość co lubi sama sobie przeczyć

Piwnica wszechświata to pamięć wszechrzeczy

Szczęście to słowo co spadło z księżyca

Nie zna przyczyny i nie dba o skutki

Jest między nami lecz tylko przez chwilę

Ma naturę wiatru i jak wiatr umyka

To historia grzechu to dziecko trójkąta

Słońca deszczu i gwałtownej burzy

Historia zmyślona z którą nam do twarzy

Nieuchwytna i piękna jak tęcza

W jej ruchach tęczowa pogoda

W oczach krzyczą pawie

Idzie ulicą i burzy

Zastygłą wodę w stawie

Les parfums flottent dans la mer de l'imagination

Les fantômes essaiment, voulant être sauvés

Dans les caves, la mémoire erre dans les recoins

Des années puériles de nostalgie pour ce qui brûle

C'est le dernier sens du langage

L'étoile du destin n'a pas encore été découverte

Réalité qui aime se contredire

Le sous-sol de l'univers est la mémoire de toutes choses

Le bonheur est le mot qui est tombé de la lune

Il ne connaît pas la cause et ne se soucie pas des effets

Il est entre nous, mais seulement pour un moment

Il a la nature du vent et s'envole comme le vent

Cette histoire de péché est un enfant du triangle

Soleils de pluie et violent orage

Une histoire inventée qui nous ressemble

Insaisissable et belle comme un arc-en-ciel

Un temps arc-en-ciel dans ses mouvements

Les paons crient dans les yeux

Il descend la rue et les tempêtes

Eau gelée dans l'étang