Ghomri - Marjan

قُمری ای مسافر همیشگی

همدم روزهای خوب سادگی

پَرِ تو یه سایه‌بون بود واسه من

تو جهنم بزرگ زندگی

ای صمیمی‌تر از آسمون و باد

تو چرا اسم منو بردی ز یاد

باز داره صدای خوندنت میاد

قفس تنگِ دلم، تو رو می‌خواد

تویی که نقش امیدو

توی چشم من می‌کاشتی

تویی که عطر تنت رو

روی شاخه‌ها میذاشتی

قُمری ای مسافر همیشگی

مُرده اون روزای خوب سادگی

حالا که به شهر قلبم نمیای

واسه من راهی نداره زندگی

واسه من راهی نداره زندگی

حالا این منم که بی تو

پَر پروازم شکسته

پر پروازم شکسته

La lune est un voyageur régulier

Compagnon des bons jours Simplicité

Ta plume était une ombre pour moi

Tu es le grand enfer de la vie

O plus intime que le ciel et le vent

Pourquoi as-tu oublié mon nom ?

Le son de ta lecture revient

La cage étroite de mon cœur te veut

Tu es le rôle de l'espoir

Tu as planté dans mes yeux

Toi qui sens ton parfum

Tu le mets sur les branches

La lune est un voyageur régulier

Mort ces bons jours de simplicité

Maintenant que tu ne viens pas dans la ville de mon coeur

Il n'y a aucun moyen pour moi de vivre

Il n'y a aucun moyen pour moi de vivre

Maintenant c'est moi sans toi

Mon vol est cassé

Mon vol est cassé