Parandeh Tanha - Marjan

ما پرنده های تنها

زیر شیرونی خونه

هر دو تا خسته ز غربت

هر دو آواره ز لونه

ما دو تا مثل مسافر کویر

تشنه جرعه‌ای از محبتیم

ولی بیگانه ز هم

در این سراب

لب پُر بسته

پر از شکایتیم

اگه دست سرنوشت

رقم بختو برامون می‌نوشت

یا اگه غارت باد

بهمون فرصت بودن می‌داد

دیگه دنیا برامون تنگ نمیشد

دیوارای لونه‌مون سنگ نمیشد

حالا هم دیر نشده

میتونیم پَرامونو باز بکنیم

راه یک لونه رو پیدا بکنیم

لونه‌ای که عشق برامون بیاره

خنده و شادی رو لب‌هامون بذاره

اونجایی که غم فردا نباشه

واسه این دل تنها نباشه

Nous sommes des oiseaux célibataires

Sous le toit de la maison

Les deux sont fatigués de l'itinérance

Tous deux déplacés de Lune

Nous sommes deux comme des voyageurs du désert

Soif d'une gorgée de notre amour

Mais aussi un étranger

Dans ce mirage

Lèvres pleines

Nous sommes pleins de plaintes

Si la main du destin

Bakhto a écrit le numéro pour nous

Ou s'il est pillé

Cela nous a donné l'occasion d'être

Le monde ne nous manquait plus

Le mur de notre maison n'était pas en pierre

Il n'est pas trop tard maintenant

Nous pouvons ouvrir nos portes

Trouver le chemin d'un huard

Un endroit pour nous apporter l'amour

Que le rire et la joie soient sur nos lèvres

Où il n'y a pas de chagrin demain

Ne sois pas seul pour ce coeur