Domowa Czarownica - Maryla Rodowicz

Pewnego dnia zbudzisz się, mój panie

I zobaczysz leżący stół, zmęczony staniem

Krzesła chodzące do góry nogami

Maszynę do pisania, piszącą własne zdania

Tańczące książki z gołymi grzbietami

A ja… Mnie po prostu nie będzie!

Ostrzegam cię, zbudzisz się, mój panie

I zrozumiesz, że czaru zdjąć nie będziesz w stanie

Z krzeseł chodzących do góry nogami

Z maszyny do pisania piszącej własne zdania

Zatrzymać książek z gołymi grzbietami

A ja… Mnie już wtedy nie będzie!

Bo zanim zasłonią mnie

Sterty bielizny i stosy talerzy

Zasypią okruchy życia

Zatańczę z miotłą swój taniec —

Domowa czarownica!

Skrzydła szarego fartucha rozwinę ponad dymami

I dywan świata przetarty zginie gdzieś ponad chmurami

Skrzydła szarego fartucha rozwinę ponad dymami

I dywan świata przetarty zginie gdzieś ponad chmurami

A jeśli słońce poparzy

Wypuszczę swą miotłę z ręki

Ćmą bez skrzydeł opadnę

Wprost w płomień twojej kuchenki

Un jour vous vous réveillerez, mon seigneur

Et tu verras une table allongée, fatiguée de rester debout

Chaises à l'envers

Une machine à écrire pour écrire vos propres phrases

Livres de danse au dos nu

Et je… je ne serai tout simplement pas là !

Je vous préviens, vous allez vous réveiller, mon seigneur

Et tu comprendras que tu ne pourras pas rompre le charme

Chaises à l'envers

D'une machine à écrire pour écrire ses propres phrases

Gardez les livres avec le dos nu

Et je… je ne serai plus là !

Parce qu'avant qu'ils me couvrent

Des tas de linge et des piles d'assiettes

Les miettes de la vie vont s'endormir

Je danserai ma danse avec un balai -

Sorcière de maison !

Je déploierai les ailes de mon tablier gris sur la fumée

Et le tapis usé du monde mourra quelque part au-dessus des nuages

Je déploierai les ailes de mon tablier gris sur la fumée

Et le tapis usé du monde mourra quelque part au-dessus des nuages

Et si le soleil brûle

Je lâcherai mon balai de ma main

Je tomberai avec un papillon sans ailes

Directement dans la flamme de votre poêle