Do czasu - Nosowska

Jak mnie zwąchują te szuje

Zawsze chętne by zdmuchnąć

Ledwie się tlący, nieśmiały

Płomyk szczęścia, radości

Czy ja mam implant lub czipa

Wszytego za uchem pod skrórą

Co emituje «zapraszam»

Czytelne dla uszu szuj?

Może jestem perfumą

Co umie się przebić z łatwością

Przez zapach jesiennych liści

Bogactwo zapachów wiosny

Może ja sprawiam wrażenie

Tak słabej, że w starciu na rękę

Wkładając minimum wysiłku

Każdy mnie może położyć

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Jak mnie znajdują ci wszyscy

Których buzuje pod czaszką

Powstrzymywana latami

Nabrzmiała do granic frustracja?

Czy ja mam w sobie magnes

Co ściąga do mnie frustrata

Bym była mu akuszerką

Gdy wreszcie nadejdzie eksplozja?

Może ta akwamaryna

Której mam pełną tęczówkę

Sugeruje bezbronność ofiary

Tak pożądaną przez kata?

Może jestem zbyt grzeczna

Bo nawet nie muszę nadstawiać

Do strzału drugiego policzka?

Po prostu się go wypłaca

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Przez zapach jesiennych lici

Gdy wreszcie nadejdzie eksplozja

Tak słabej, że w starciu na rękę

A może ja sprawiam wrażenie…

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Do czasu!

Comment me sentent-ils

Toujours prêt à souffler

A peine fumant, timide

Une flamme de bonheur, de joie

Ai-je un implant ou une puce

Cousu derrière l'oreille sous le raccourci

Qu'est-ce que la diffusion "vous inviter"

Lisible aux oreilles

Peut-être que je suis un parfum

Qu'est-ce qui peut percer facilement

Par l'odeur des feuilles d'automne

La richesse des parfums du printemps

Peut-être que je fais une impression

Si faible que dans un choc sur le bras

Mettre un minimum d'effort

N'importe qui peut me rabaisser

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Comment vous me trouvez tous

Qui bourdonne sous le crâne

Suspendu pendant des années

Frustré à la limite ?

Ai-je un aimant en moi ?

Ce qui me frustre

Être sa sage-femme

Quand l'explosion arrive enfin ?

Peut-être cette aigue-marine

Que j'ai un iris plein

Cela suggère l'absence de défense de la victime

Si désiré par le bourreau ?

Je suis peut-être trop poli

Parce que je n'ai même pas besoin de jouer

Pour un coup sur l'autre joue ?

Il est simplement payé

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

A travers l'odeur des feuilles d'automne

Quand l'explosion arrive enfin

Si faible que dans un choc sur le bras

Ou peut-être ai-je l'air...

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!

Par le temps!