Boję się - Nosowska, Łona

Tak bardzo się boję, boję

Że jestem drzewem, co rośnie wątłe

W szczelinie wąskiej płyty chodnikowej

Gdy mogłam być dumną sekwoją

Tak bardzo się boję, boję

Że jestem małpą przed telewizorem

Że mnie przez kraty karmią słodyczami

A mogłam skakać z liany na lianę

E, e, w jakiej szczelinie?

Jakie wątłe?

Jak to?

W pierwszym primie już ten niebagatelny jest konkret

Że głębszy nieco instynkt drzemie w takim

Drzemie, co to ma szczecińskie korzenie

A drugie primo: fakt, małpa, kraty, fakt, TV z Orwella, a cukierki z pod szafy,

fakt

A, i sama małpa raczej z tych łagodnych, ale w razie czego może mocno pogryźć

Tak bardzo się boję, boję

Że to wszystko nie moje, moje

Że w cudze pióra się rano stroję

Że żyję życie nie swoje, swoje

Że się uparłam, by kochać Ciebie

Że kocham głową, nie sercem, sercem

Że się uśmiecham, choć wcale nie chcę

Że nie wiem, nie wiem kim jestem, jestem

Moment, moment, przebóg, przebóg, po co takim tonem?

Ty się tak nie bój, nie bój, bo jeden szczegół ci tu chyba zniknął w drodze do

brzegu

Że pióra cudze ale strój wedle twoich reguł, i gdzie i jak nie twój duch?

A ten hart?

Kochasz — znaczy musi być tego wart.

A z serca bez głowy rzadko

pożytek.

Więc naprawdę już zmień płytę

Tak bardzo się boję, boję

Że jestem koniem pod Morskim Okiem

Że ciągnę brykę pełną dup pod górę

A mogłam galopować po stepie

Tak bardzo się boję, boję

Że jestem piosenkarką w Polsce, Polsce

Że nie wiem, nie wiem kim jestem, jestem

Że się nie dowiem i zniknę, zniknę

No a na wypadek jeśli jednak nie znikniesz, to:

Wyobraź sobie jak ten koń z zaprzęgu nagle staje dęba i na woźnicy sprawdza

twardość zębów i mknie w galop w dół po Krupówkach slalom z wozem,

więc dla tych na wozie to duże niehalo.

I za nim cały korowód by poszedł

polskich piosenkarzy, co nagle mówią swoim głosem, a strach by odpadł w

przedbiegach

Ładna wizja?

No to ciach!

Wiele nie trzeba…

J'ai tellement peur, j'ai peur

Que je suis un arbre qui maigrit

Dans la crevasse d'une étroite dalle de pavage

Quand je pourrais être fier séquoia

J'ai tellement peur, j'ai peur

Que je suis un singe devant la télé

Qu'ils me nourrissent à travers les bars avec des bonbons

Et je pourrais sauter de liane en liane

E, e, dans quel créneau ?

Comment fragile?

Comment c'est?

Dans le premier premier, ce n'est pas une mince affaire

Qu'un instinct un peu plus profond réside dans une telle

Dormant avec des racines de Szczecin

Et le deuxième primo : fait, singe, bars, fait, télé d'Orwell, et des bonbons sous l'armoire,

fait

Oh, et le singe lui-même est plutôt doux, mais au cas où il pourrait mordre beaucoup

J'ai tellement peur, j'ai peur

Que tout n'est pas à moi, à moi

Que je m'habille avec les plumes de quelqu'un d'autre le matin

Que je vis une vie qui n'est pas la mienne,

Que j'ai insisté pour t'aimer

Que j'aime avec ma tête, pas avec mon cœur, avec mon cœur

Que je souris, même si je ne veux pas

Que je ne sais pas, je ne sais pas qui je suis, je suis

Moment, moment, dieu, dieu, pourquoi avec un tel ton ?

N'ayez pas si peur, n'ayez pas peur, car un détail semble avoir disparu ici sur votre chemin vers

rive

C'est les plumes des autres, mais la robe selon vos règles, et où et si ce n'est votre esprit ?

Et ce courage ?

Vous aimez - ça doit en valoir la peine.

Et rarement du cœur sans la tête

utilitaire.

Alors, vraiment changer le disque

J'ai tellement peur, j'ai peur

Que je suis un cheval à Morskie Oko

Que je tire une voiture pleine de cul sur la colline

Et je pourrais galoper à travers la steppe

J'ai tellement peur, j'ai peur

Que je suis un chanteur en Pologne, Pologne

Que je ne sais pas, je ne sais pas qui je suis, je suis

Que je ne vais pas découvrir et disparaître, disparaître

Eh bien, au cas où vous ne disparaitriez pas, alors :

Imaginez le cheval attelé se cabrant soudainement et surveillant le cocher

la dureté des dents et galope le slalom de Krupówki avec une charrette,

donc pour ceux qui sont sur le chariot, c'est un gros problème.

Et toute la procession suivrait

Les chanteurs polonais, qui disent tout à coup avec leur voix, et la peur tomberait dans

court

Belle voyance ?

Viens donc!

Vous n'avez pas besoin de beaucoup...