Uçan Oğlan - PRoMete, Mc Virus

Biz əlimizdə olanların dəyərini, ancaq təhlükə olanda hiss edirik

Elə bizə öyrədilən adi duanın da dəyəri birə-beş artır

Allahı da daha çox yada salmağa başlayırıq.

Qəribədir…

Belə baxanda insan üçün ən təhlükəli şey

Onu ölümə yaxınlaşdıran — yaşamaqdır

Hündür mərtəbəli bina, burdan hər şey ovuc içindəki boyda

Həyatdan doymaq çətindir, amma burda durub doymuş bir oğlan

O fikirləşir sonuncu dəfə, bəlkə də, elə ilk dəfə fikirləşir

Bütün olanı-keçəni, tərk etmək üçün bu bacanı-küçəni

Əllərin iki yana açır, uçur, uçur

Gözləyir onu aşağıda ölüm köçü

Əllərin iki yana açır, uçur, uçur

Gözləyir onu aşağıda ölüm köçü

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Hər şey gözünün önündən keçir, sanki 35 millimetrlik lent

Həyətlərində yığışıb dost-tanışı, qurulub çadır, tent

Onu çağırır, ona toxunur, amma elə bil ki, ona fikir verən yox

Niyə ona belə saymamazlıq edir hamı?

Axı, pis nə edib görən o?!

Əllərin iki yana açır, çığır, bağır

Gözləri sanki bulud, yağır yağış, yağır

Nə isə dəyişib, maraq, şübhə, qorxu

Bədəni yüngülləşib, fikir ağır, ağır

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Yadına düşür: axırıncı dəfə bura gəlməyindən yeddi gün keçib

İlk dəfə bu dama gələndə kim olacağına qərar verib, özün seçib

Ağırlıqla dolu həyatında çox ağırlığa dözüb, keçib

Amma sonda bezib yenə, durub, gəlib, ölüm seçib, uçub

Əllərin iki yana açıb, uçub, uçub

İnsanlardan uzağa qaçıb, gedib, köçüb

Təkliyi dost edib özünə, kimsəsiz gecələrdə tək-tənha

Vaxtı boş oturacaqlı parklarda səssiz keçir…

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Boş parklar və oturacaq

Bir gün sənə də dost olacaq

Tək-tənha sən bu şəhərdə

Sanki ən kövrək uşaq

Mən də böyüyəndə uçmağı öyrənəcəm

Hündürdən uçmağı, lap quşlar kimi…

Nous sentons la valeur de ce que nous avons, mais seulement quand il y a danger

La valeur de la prière ordinaire qui nous est enseignée augmente d'un cinquième

Nous commençons à nous souvenir davantage de Dieu.

C'est étrange…

C'est la chose la plus dangereuse pour un être humain

Ce qui le rapproche de la mort, c'est de vivre

Immeuble de grande hauteur, tout d'ici à la taille d'une poignée

C'est dur d'être plein de vie, mais voilà un mec qui est plein

Il pense pour la dernière fois, peut-être pour la première fois

Tout ce qui s'est passé, cette cheminée-rue à quitter

Mains ouvertes des deux côtés, vole, vole

En attendant qu'il migre vers la mort ci-dessous

Mains ouvertes des deux côtés, vole, vole

En attendant qu'il migre vers la mort ci-dessous

Parcs et sièges vides

Un jour il sera aussi ton ami

Tu es seul dans cette ville

Comme si l'enfant le plus fragile

Tout passe devant ses yeux, comme si un ruban de 35 mm

Amis et connaissances se sont réunis dans leurs cours, ont installé des tentes et des auvents

Il l'appelle, la touche, mais on dirait que personne ne fait attention à elle

Pourquoi tout le monde l'ignore ?

Après tout, qu'est-ce qu'il a fait de mal ?!

Il ouvre ses mains des deux côtés, crie, crie

Ses yeux sont comme des nuages, pluie, pluie

Quelque chose a changé, curiosité, doute, peur

Son corps allégé, son esprit lourd, lourd

Parcs et sièges vides

Un jour il sera aussi ton ami

Tu es seul dans cette ville

Comme si l'enfant le plus fragile

Il se souvient : sept jours se sont écoulés depuis sa dernière venue ici

Quand il est venu pour la première fois sur ce toit, il a décidé qui il serait et s'est choisi

Il a enduré beaucoup de difficultés dans sa vie

Mais à la fin, à nouveau fatigué, il se leva, vint, choisit la mort et s'envola

Mains ouvertes des deux côtés, volé, volé

Il s'est enfui des gens, est allé et a déménagé

Se faire des amis avec la solitude, seul dans les nuits solitaires

Passer du temps tranquillement dans les parcs aux places vides…

Parcs et sièges vides

Un jour il sera aussi ton ami

Tu es seul dans cette ville

Comme si l'enfant le plus fragile

Parcs et sièges vides

Un jour il sera aussi ton ami

Tu es seul dans cette ville

Comme si l'enfant le plus fragile

Parcs et sièges vides

Un jour il sera aussi ton ami

Tu es seul dans cette ville

Comme si l'enfant le plus fragile

Parcs et sièges vides

Un jour il sera aussi ton ami

Tu es seul dans cette ville

Comme si l'enfant le plus fragile

J'apprendrai aussi à voler quand je serai grand

Voler haut, comme les oiseaux…