Przetrwamy - Raz Dwa Trzy

Dopóki zwykłe, proste słowa

nie wynaturzą się żałośnie,

póki pokrętna nowomowa

zakalcem w ustach nie wyrośnie,

dopóki prawdę nazywamy, nieustępliwie ćwicząc wargi,

w mowie Miłosza, w mowie Skargi —

przetrwamy,

przetrwamy,

przetrwamy.

Dopóki chętnych na cokoły

nie ma zbyt wielu kandydatów,

dopóki siada się do stołu,

by łamać chleb, nie — postulaty,

Dopóki z sobą rozmawiamy

z szacunkiem, ciepło szczerze miło,

a nie z bezmyślną, tępą siłą -

przetrwamy,

przetrwamy,

przetrwamy.

Uwierzmy — szarzy i zmęczeni,

że ten nasz trud nie wszystek minie,

a gdy moc naszą dostrzeżemy

tu, w naszym domu i rodzinie,

dopóki obrus rozścielamy,

choćby i było na nim biednie,

to w dni świąteczne i powszednie —

przetrwamy,

przetrwamy,

przetrwamy.

A kiedy każdy z nas uwierzy,

jak wielka siła za nim stoi,

nagle, pewnego dnia dostrzeże

że mniej się boi, mniej się boi

Ten swojski strach to kawał drania,

lecz nim go całkiem pogonimy

sobie życzymy, wam życzymy

przetrwania,

przetrwania,

przetrwania.

Tant que des mots clairs et simples

ils ne se pervertiront pas piteusement,

tandis que novlangue tordue

ne grandira pas avec un calcide dans la bouche,

tant que nous appelons la vérité, exerçant sans relâche nos lèvres,

dans le discours de Miłosz, dans le discours de Skarga -

nous survivrons

nous survivrons

nous survivrons.

Tant que tu veux sur les piédestaux

il n'y a pas trop de candidats

jusqu'à ce que vous vous mettiez à table,

rompre le pain, non - postulats,

Tant qu'on se parle

respectueusement, chaleureux sincèrement gentil,

et non avec une force stupide et stupide -

nous survivrons

nous survivrons

nous survivrons.

Croyons - gris et fatigué,

que notre labeur ne nous échappera pas tous,

Et quand on voit notre force

ici dans notre maison et notre famille,

jusqu'à ce qu'on étende la nappe,

même s'il était pauvre,

c'est les jours fériés et les jours de semaine -

nous survivrons

nous survivrons

nous survivrons.

Et quand nous croyons tous

quelle grande force est derrière lui,

soudain, un jour il verra

qu'il a moins peur, moins peur

Cette peur familière est un bâtard,

mais nous le chassons complètement

nous vous souhaitons, nous vous souhaitons

survie,

survie,

survie.