Helheimur - Skálmöld

Brakar í jöklum og beinin eru köld

Blásvart myrkrið öskrar því að nú er komið kvöld

Gjallarbrú trónir og minnir á sinn mátt

Það eru menn þarna úti sem ekkert geta átt

Fordæmdir ýlfra og festa enga ró

Fingurnir sem eitt sinn bærðust, núna þaktir snjó

Meinað að sofa er myrkrið kæfir þá

Það eru menn þarna úti sem aldrei birtu sjá

Í Hel

Hér sefur enginn vel

Í Hel

Drottningin horfir er dæmdir missa vit

Dagurinn er horfinn og með barnið mitt ég sit

Tárin þau frjósa er mænir hún á mig

Það eru menn þarna úti sem vilja taka þig

Í Hel

Hér sefur enginn vel

Í Hel

Í Hel

Hér sefur enginn vel

Lífið víst þráir ljós og yl

Liggja þar smáir, kaldir

Horfa þeir bláir Heljar til

Hér sofa náir kaldir

Hér sofa náir kaldir!

Í Hel!

Les fissures dans les glaciers et les os sont froids

L'obscurité bleu-noir crie que c'est maintenant le soir

Gjallarbrú règne et rappelle sa puissance

Il y a des gens là-bas qui ne peuvent rien avoir

Loups condamnés et ne vous reposez pas

Les doigts qui portaient autrefois, maintenant recouverts de neige

Interdit de dormir, l'obscurité les étouffe

Il y a des gens là-bas qui ne voient jamais la lumière

À Hel

Personne ne dort bien ici

À Hel

La reine regarde les juges perdre la tête

Le jour est passé et je suis assis avec mon bébé

Les larmes qu'elle gèle en m'embrassant

Il y a des gens qui veulent t'emmener

À Hel

Personne ne dort bien ici

À Hel

À Hel

Personne ne dort bien ici

La vie désire sûrement la lumière et la chaleur

Allongé là petit, froid

Ils regardent l'Enfer bleu

Ici dort près du froid

Ici, dormez bien froid!

En enfer!