Tęcza - Sylwia Grzeszczak

Przy umiarkowanym wietrze

Gdy słońce sięga naszych ciał

Myśli czyste jak powietrze

I trochę wolniej płynie czas

Wracam dobrze znaną drogą

Choć nie do takich samych miejsc

Bo wszystko się zmienia

Bo wciąż panta rhei

Gdzieś na starych zdjęciach szukamy się znów

A losu koleje przywiozły nas tu

Nie wszystko po myśli toczyło się, wiem

I śnimy o przyszłości sen

Prędzej czy później to wszystko wróci

To co tak nagle wypadło nam z rąk

Zgasi pragnienie po wielkiej suszy

Spadnie na ziemię a ta wyda plon

Prędzej czy później los się odwróci

Wyrówna bilans poniesionych strat

Jak wymarzona tęcza po burzy

Nasz czarno-biały koloruje świat

Milionem barw

W czarnej porywistej burzy

Co w środku drogi sięga nas

Niespełnionym scenariuszem

Jak deszczem obrywamy w twarz

Mgła przesłania horyzonty

Na pierwszej linii frontu my

A w zmęczonych nadziejach pękają szwy

Lecz w końcu jak znak dla zagubionych serc

Rozbłyśnie najpiękniejsza z tęcz

Prędzej czy później to wszystko wróci

To co tak dawno nagle wypadło nam z rąk

Zgasi pragnienie po wielkiej suszy

Spadnie na ziemię a ta wyda plon

Prędzej czy później los się odwróci

Wyrówna bilans poniesionych strat

Jak wymarzona tęcza po burzy

Nasz czarno-biały koloruje świat

Milionem barw

Par vent modéré

Quand le soleil atteint nos corps

Des pensées claires comme l'air

Et le temps passe un peu plus lentement

Je reviens par un chemin bien connu

Bien que pas aux mêmes endroits

Parce que tout change

Parce que toujours panta rhei

Quelque part dans les vieilles photos, nous regardons à nouveau

Et le destin des chemins de fer nous a amenés ici

Les choses ne se sont pas déroulées comme prévu, je sais

Et nous rêvons d'un futur rêve

Tôt ou tard tout reviendra

Ce qui est soudainement tombé de nos mains

Il étanchera sa soif après une grande sécheresse

Il tombera par terre et portera des fruits

Tôt ou tard, les choses vont changer

Il compensera le solde des pertes subies

Comme un arc-en-ciel de rêve après une tempête

Notre noir et blanc colore le monde

Un million de couleurs

Dans une tempête noire en rafales

Ce qui nous atteint au milieu de la route

Scénario non réalisé

Nous nous sommes frappés au visage comme la pluie

Le brouillard obscurcit les horizons

En première ligne, nous

Et dans des espoirs fatigués, les coutures éclatent

Mais à la fin comme un signe pour les cœurs perdus

Le plus bel arc-en-ciel brillera

Tôt ou tard tout reviendra

Qu'est-ce qu'il y a si longtemps est soudainement tombé de nos mains

Il étanchera sa soif après une grande sécheresse

Il tombera par terre et portera des fruits

Tôt ou tard, les choses vont changer

Il compensera le solde des pertes subies

Comme un arc-en-ciel de rêve après une tempête

Notre noir et blanc colore le monde

Un million de couleurs