Miasta Gorzki Smak - The Analogs

Bieda rodzi zbrodnię, a frustracja przemoc

Nienawiść jest wszędzie, a litości nie ma

Miasto płacze deszczem kiedy jego dzieci

Kończą przytulone do zmarzniętej ziemi

Kiedy tak bezbronne wprost w objęcia śmierci

Biegną bo szukają ciągle odpowiedzi

Na pytanie, które wciąż zgniata ich serce:

— Co ja tutaj robię?

Kim właściwie jestem?

To przeklęte miasto jest takie jak każde

Za fasadą z reklam ukrywa swą prawdę

Wstydzi się swych pragnień, nigdy nieziszczonych

Zmarnowanych lat i marzeń straconych

Odrapane mury piszą swą historię

Młodych bohaterów nigdy nie pokornych

O miłości, zdradzie, o tych co szukają

Szczęścia i ucieczki przed pewną przegraną

Chociaż żaden z nas nie pchał się na świat

Walczyć musi wciąż by pokonać strach

O jutrzejszy dzień, o to co nadejdzie

Drogę trzeba przejść, drogę przez cierpienie

Nie patrząc na ból, na przelaną krew

Walczyć trzeba wciąż aż po samą śmierć

Takie prawo jest, prawo tej ulicy

Jeśli raz się poddasz zawsze będziesz nikim

Ref:

Ból, a potem śmierć, uciec chcesz, lecz gdzie?

Każde miasto ma ten sam gorzki smak

La pauvreté engendre le crime et la frustration engendre la violence

La haine est partout et il n'y a pas de pitié

La ville pleure la pluie quand ses enfants

Ils finissent blottis contre le sol gelé

Quand si impuissant juste dans l'étreinte de la mort

Ils courent parce qu'ils cherchent constamment des réponses

A la question qui ne cesse de leur écraser le cœur :

- Qu'est ce que je fais ici?

Qui suis-je exactement ?

Cette maudite ville est comme n'importe quelle autre ville

Derrière la façade des publicités, il cache sa vérité

Il a honte de ses désirs jamais exaucés

Des années gâchées et des rêves sont perdus

Les murs minables écrivent leur histoire

Les jeunes héros ne sont jamais humbles

A propos de l'amour, de la trahison, de ceux qui cherchent

Bonheur et évasion d'une certaine défaite

Bien qu'aucun de nous ne se soit frayé un chemin dans le monde

Il doit continuer à se battre pour vaincre sa peur

Pour demain, pour ce qui viendra

Il faut suivre le chemin, le chemin à travers la souffrance

Sans regarder la douleur, le sang versé

Il faut se battre encore et encore jusqu'à la mort

C'est la loi, à droite de cette rue

Si tu abandonnes une fois, tu ne seras toujours personne

Réf :

La douleur puis la mort, tu veux fuir, mais où ?

Chaque ville a le même goût amer