Noc mówi dobranoc - Verba

BARTAS:

Coś było nie tak, on nie chciał wytłumaczyć powodów,

Skupiony w ciszy składał rzeczy w swym pokoju

Milczenie łamie serca w takich chwilach zawsze

Ona chciała spytać, ale bała się usłyszeć prawdę

On był spokojny, jak nigdy jej nie zauważał

Łza spływała po policzku, a on się odwracał

Najlepszy facet dla niej teraz był skończonym draniem

Pewnie kogoś ma i zaplanował już rozstanie…

Jednak on cierpiał, nigdy nie chciał wyjeżdżać

A jednak Bóg tego chciał akurat nie rozdawał szczęścia

W końcu powiedział, musisz mnie zrozumieć

Wyjeżdżam jutro rano i nie wiem kiedy wrócę

Przed nimi jedna noc, ostatnich kilka godzin

Kiedy odchodzi ten ktoś czujesz że miłość zawodzi

A jednak robisz wszystko żeby być najdłużej przy nim

Odłożyć pożegnanie z nadzieją, że zostanie…

REF:

Są zmęczeni, zagubieni, nieprzytomni

W miłości, która teraz tak boli…

W jednym uczuciu podzielonym na dwie drogi

Ona mówi kocham słysząc gorzkie zapomnij…

Gdzieś odchodzi ten najbliższy

Razem układali to, co teraz muszą zniszczyć

Ostatnie wspólne chwile

Spróbują dziś nie zasnąć

Chociaż noc mówi dobranoc…

BARTAS:

Ona nie chciała wstać wiedząc, że nie ma go przy niej

Odjechał nic nie mówiąc nie całując jej w policzek

Ona sama w swoich czterech ścianach w ciszy głuchej

Myśląc o tym jak jej mówił, że ją kocha czule

Zasłonięte żaluzje ona okryta kołdrą białą

Czując zapach tam gdzie leżał w tą noc ostatnią

Jej kochany anioł który odszedł z marzeniami

Skarb jedyny jak cudowny sen urwany rano…

Siedział samotnie w wagonie rysując na szybie serce

Myśląc o niej, że nie zobaczy jej więcej

Zachował się jak szczeniak, wyszedł kiedy ona spała

Nie mówiąc do widzenia tak bez pożegnania

Teraz w przedziale siedzi sam zamknięty w sobie

Zanim nastał dzień jeszcze kochali się oboje

Zanim nastał dzień jeszcze ufali sobie

Zanim nastał dzień myśleli o życiu we dwoje…

REF:

Są zmęczeni, zagubieni, nieprzytomni

W miłości która teraz tak boli…

W jednym uczuciu podzielonym na dwie drogi

Ona mówi kocham słysząc gorzkie zapomnij…

Gdzieś odchodzi ten najbliższy

Razem układali to co teraz muszą zniszczyć

Ostatnie wspólne chwile

Spróbują dziś nie zasnąć

Chociaż noc mówi dobranoc…

BARTAS :

Quelque chose n'allait pas, il ne voulait pas expliquer pourquoi

Concentré en silence, il a rangé les choses dans sa chambre

Le silence brise toujours les cœurs dans de tels moments

Elle voulait demander mais avait peur d'entendre la vérité

Il était aussi calme qu'il ne l'avait jamais remarquée

Une larme a coulé sur sa joue et il s'est détourné

Le meilleur gars pour elle maintenant était un bâtard total

Il a probablement quelqu'un et a déjà prévu de se séparer...

Cependant, il a souffert, il n'a jamais voulu partir

Et pourtant Dieu l'a voulu, il ne donnait pas le bonheur

Enfin il a dit, tu dois me comprendre

Je pars demain matin et je ne sais pas quand je serai de retour

Il y a une nuit devant eux, les dernières heures

Quand ce quelqu'un part, tu sens que l'amour est en train d'échouer

Et pourtant tu fais tout pour être avec lui le plus longtemps

Remettez au revoir, en espérant que ça va rester...

RÉF :

Ils sont fatigués, perdus, inconscients

Dans l'amour qui fait si mal maintenant...

Dans un sentiment divisé en deux manières

Elle dit que j'aime entendre l'amer oublier...

Quelque part le plus proche va

Ensemble, ils ont arrangé ce qu'ils doivent détruire maintenant

Les derniers instants ensemble

Ils essaieront de rester éveillés aujourd'hui

Bien que la nuit dise bonsoir...

BARTAS :

Elle a refusé de se lever, sachant qu'il n'était pas là pour elle

Il est parti sans rien dire, sans lui embrasser la joue

Elle seule dans ses quatre murs dans le silence sourd

En pensant à la façon dont il lui a dit qu'il l'aimait tendrement

Elle est couverte de volets et recouverte d'une couette blanche

Sentant le parfum là où il reposait cette nuit dernière

Son ange bien-aimé qui est décédé avec ses rêves

Le seul trésor comme un rêve merveilleux brisé le matin...

Il était assis seul dans le wagon, dessinant un cœur sur la vitre

En pensant à elle, il ne la reverrait plus

Il a agi comme un chiot, il est parti pendant qu'elle dormait

Ne pas dire au revoir sans dire au revoir

Maintenant, dans le compartiment, il est assis seul, renfermé sur lui-même

Avant le jour où ils avaient tous les deux fait l'amour

Avant que le jour ne vienne, ils se faisaient encore confiance

Avant que le jour ne vienne, ils pensaient à la vie à deux...

RÉF :

Ils sont fatigués, perdus, inconscients

Dans l'amour qui fait si mal maintenant...

Dans un sentiment divisé en deux manières

Elle dit que j'aime entendre l'amer oublier...

Quelque part le plus proche va

Ensemble, ils ont arrangé ce qu'ils doivent maintenant détruire

Les derniers instants ensemble

Ils essaieront de rester éveillés aujourd'hui

Bien que la nuit dise bonsoir...