Opowieść o tym, co tu dzieje się naprawdę - Eldo

To opowieść o tym, co tu dzieje się naprawdę

Stabilnie non-stop

Opowieść o marzeniach

Opowieść ze świata, gdzie zieleń zastąpił beton

Przyczepiłeś etykietkę, wariaty do walki pierwsi

Dzieci mieszkań, z wielkiej płyty blokersi

Nic nie wiesz, socjologowie z tamtej ery chcą poszufladkować życie

Dając nazwy młodzieży

Czy mam jak bej co na ulicy leży bezczynnie

Czy do przodu szkoląc się w życia szkole pilnie

Stabilnie non-stop to proste, że dzieciaki z bloków książek nie chcą czytać

Posłuchają mnie, wiedzą co słychać

Bo jestem z nich, a nie ze świata, który

Widzą w telewizji

Albo jak ktoś o nim mówi

Proste bo widać to po małolatach, mimo iż wciąż na ławkach

Już zaczynają pisać na kartkach

Bo to lekarstwo, przed zagrożeniami się bronić

Jeden nagrywa płyty, drugi maluje wagony

Wielcy znawcy odłóżcie pióra, najwyższy czas

Bo żaden z was nie wie jak żyje każdy z nas

Ból bliskich realiów, życie w blokach, znów ktoś się zabił

Tu wskaźnik szaleństwa nie idzie w dół

Jak nie znajdziesz się w tej rzeczywistości tylko przegrasz

To skończysz na śmietniku w ręku z dyktą

Dla mnie hip-hop, dla innych ostra kombinatoryka

By w końcu wygrać i już więcej nie musieć się ścigać

Uciec z trzydziestu metrów do spokoju

Nie mieć jednego ale dziesięć pokojów

Na własność

To nie zazdrość, ja wiem, że będę miał to swoją pracą

Mówisz, że jesteśmy przegraną generacją

Zatem nic nie mów lepiej, bo nic nie wiesz

Że najczęściej to tak się kończy, że gdzie zaczniemy tam każdy skończy

To opowieść po prostu, po polsku

Zobaczysz to, to będzie jak cios w twarz prosto z mostu

Opowieść o marzeniach, o tych co dorosnąć nie chcą

To opowieść ze świata, gdzie zieleń zastąpił beton

Tekst — Rap Genius Polska

C'est une histoire sur ce qui se passe vraiment ici

Stable sans arrêt

Une histoire de rêves

Une histoire d'un monde où le vert a remplacé le béton

Tu mets une étiquette dessus, les fous sont les premiers à se battre

Enfants d'appartements, fait de gros bloc de bloqueurs

Tu n'y connais rien, les sociologues de l'époque veulent étiqueter la vie

Donner les noms des jeunes

Est-ce que j'ai quelque chose dans la rue qui reste inactif

Vous entraînez-vous avec diligence dans la vie scolaire

Stable non-stop, il est facile que les enfants dans les blocs de livres ne veuillent pas lire

Ils vont m'écouter, ils savent ce qui se passe

Parce que je suis d'eux, pas du monde qui

Ils voient à la télé

Ou quand quelqu'un parle de lui

Simple parce qu'on peut le voir chez les ados, bien qu'encore sur les bancs

Ils commencent déjà à écrire sur les cartes

Parce que c'est un médicament, pour se défendre contre les menaces

L'un fait des disques, l'autre peint des voitures

Grands experts, posez vos plumes, il était temps

Parce qu'aucun de vous ne sait comment chacun de nous vit

Douleur de la réalité proche, vie en immeuble, quelqu'un d'autre s'est suicidé

Ici l'indice de folie ne baisse pas

Si vous n'entrez pas dans cette réalité, vous ne ferez que perdre

Ensuite, vous finirez dans une poubelle avec du contreplaqué à la main

Pour moi le hip-hop, pour d'autres la combinatoire pointue

Pour enfin gagner et ne plus avoir à courir

Evadez-vous de trente mètres au calme

Pas une, mais dix chambres

Propre propriété

Ce n'est pas de la jalousie, je sais que je vais l'avoir avec mon travail

Tu dis que nous sommes la génération perdante

Alors ne dis rien de mieux, car tu ne sais rien

Que le plus souvent ça se termine pour que là où on commence, tout le monde y finisse

C'est une histoire tout simplement, en polonais

Tu le verras, ce sera comme un coup au visage directement du pont

Une histoire de rêves, de ceux qui ne veulent pas grandir

C'est l'histoire d'un monde où le vert a remplacé le béton

Texte - Rap Genius Polska