Czarny Pas - Ewelina Lisowska

Gdy między nami pęka nić, pulsuje krew

I jak dynamit szarpie nas na strony dwie

Bo ty i ja jesteśmy tacy samy

Nienawidzimy mocniej niż kochamy

Gdy między nami płonie most, zanurzam się

I hipnotyczna głębi moc wciąga mnie

Bo ty i ja jesteśmy tacy sami

Kochamy lecz nienawidzimy granic

Najłatwiej byłoby nam się z siebie uwolnić

Przerwać ostatni węzeł, zapomnieć

Kolejny raz tracimy czas na walki

Już mamy czarny pas, chyba nasz ostatni

Tonie pod wielką wodą miasto naszych spraw

Nie ma nikogo kto nastawiłby swój kark

Bo ty i ja jesteśmy już przegrani

Nie ma ratunku dla nas, nic nie mamy

Najłatwiej byłoby nam się z siebie uwolnić

Przerwać ostatni węzeł, zapomnieć

Kolejny raz tracimy czas na walki

Już mamy czarny pas, chyba nasz ostatni

{Breakdown]

Tonie ostatni oddech nasz, bezpieczny ląd

Za wielką górą sypie się już cały dom

Bo ty i ja się o to wciąż staramy

By wszystko tu rozpadło się na kawałki

Quand le fil se brise entre nous, le sang bat

Et comment la dynamite nous tire en deux pages

Parce que toi et moi sommes pareils

Nous détestons plus que nous aimons

Quand le pont brûle entre nous, je plonge

Et la profondeur hypnotique du pouvoir m'attire

Parce que toi et moi sommes pareils

Nous aimons mais détestons les frontières

Ce serait plus facile pour nous de nous libérer

Casse le dernier nœud, oublie-le

Nous perdons du temps à nous battre à nouveau

Nous avons déjà une ceinture noire, probablement notre dernière

La ville de nos affaires se noie sous de grandes eaux

Il n'y a personne pour lui tordre le cou

Parce que toi et moi sommes déjà perdants

Il n'y a pas d'aide pour nous, nous n'avons rien

Ce serait plus facile pour nous de nous libérer

Casse le dernier nœud, oublie-le

Nous perdons du temps à nous battre à nouveau

Nous avons déjà une ceinture noire, probablement notre dernière

{Panne]

Notre terre sûre coule notre dernier souffle

Toute la maison s'effondre derrière la grande montagne

Parce que toi et moi essayons toujours de le faire

Pour que tout ici tombe en morceaux