Nieodporny Rozum - Ewelina Lisowska

Wyłoniłeś się z tłumu, gdy ulicą beztrosko szłam

Twoje światło poraziło mnie w dzień

Twój oddech to mój tlen, który we mnie ma swe lokum

A ja wpadłam w niepokój

No bo jak mogę chcieć myśleć o kimś, kto nie zna mnie

Brak mi twego widoku, nieodporny mam rozum

Zasypiam, myśląc o tym jak odezwać się

Zasypiam, myśląc o tym, że jesteś niedaleko gdzieś

Dokąd więc biegnę, choć wcale nie chcę

Me serce bije tak zawzięcie

Wypełniam przestrzeń zwykłym powietrzem

Szukając tego, co zwą pozornie szczęściem

O, nie, nie, nie, nie chcę pisać tych wszystkich bzdur

Nie mam czasu

Nie będę ci słać listów, których już masz pełno w swoim koszu

Może nie jestem tym kimś, z kim zostałbyś przez parę chwil

Ale muszę wyjść z mroku, by odzyskać swój spokój

Zasypiam, myśląc o tym jak odezwać się

Zasypiam, myśląc o tym, że jesteś niedaleko gdzieś

Dokąd więc biegnę, choć wcale nie chcę

Me serce bije tak zawzięcie

Wypełniam przestrzeń zwykłym powietrzem

Szukając tego, co zwą pozornie szczęściem

Namieszałeś w mojej głowie jednym gestem, jednym słowem

Nie musisz przynosić mi fiołków i bzów

Wystarczy mi, że jesteś tu

Namieszałeś w mojej głowie jednym gestem, jednym słowem

Nie musisz przynosić mi fiołków i bzów

Wystarczy mi, że jesteś tu

Tu es sorti de la foule alors que je marchais négligemment dans la rue

Ta lumière m'a frappé pendant la journée

Votre souffle est mon oxygène, qui a sa maison en moi

Et je suis devenu anxieux

Parce que comment puis-je vouloir penser à quelqu'un qui ne me connaît pas

Ta vue me manque, j'ai un esprit faible

Je m'endors en pensant à comment parler

Je m'endors en pensant que tu es quelque part à proximité

Alors où vais-je, même si je ne veux pas

Mon coeur bat si fort

Je remplis l'espace d'air ordinaire

À la recherche de ce qu'ils appellent apparemment le bonheur

Oh, non, non, non, je ne veux pas écrire toutes ces conneries

je n'ai pas le temps

Je ne vous enverrai pas les lettres qui sont déjà pleines dans votre panier

Peut-être que je ne suis pas celui avec qui tu resterais quelques instants

Mais je dois sortir du noir pour retrouver mon sang-froid

Je m'endors en pensant à comment parler

Je m'endors en pensant que tu es quelque part à proximité

Alors où vais-je, même si je ne veux pas

Mon coeur bat si fort

Je remplis l'espace d'air ordinaire

À la recherche de ce qu'ils appellent apparemment le bonheur

Tu m'as chamboulé la tête d'un geste, d'un mot

Tu n'as pas à m'apporter des violettes et des lilas

Il me suffit d'être ici

Tu m'as chamboulé la tête d'un geste, d'un mot

Tu n'as pas à m'apporter des violettes et des lilas

Il me suffit d'être ici