M' Enohlei o Eaftos Mou - Giorgos Mazonakis

Στα όχι δεν τολμώ αλήθεια πια να πω

Στο ψέμα μου ζητώ βοήθεια

Τα όχι σου σιωπή το τέλος πριν να'ρθεί

Δε γίνεται η αρχή συνήθεια

Ξέρω ότι με πρόδωσε, αλύπητα με σκότωσε

Τα όχι και τα ναι μου, μόνος μου εγώ

Μ' ενοχλεί ο εαυτός μου, με μπερδεύει

Πόσο εύκολα μπορεί να σε λατρεύει

Πόσο δύσκολα τα λάθη σου τα ξέχασα

Μ' ενοχλεί το φέρσιμο σου, με σκοτώνει

Τόσο γρήγορα το βλέμμα σου με λιώνει

Πόσο άργησα να νιώσω ότι σ' έχασα

Τα ναι και η ψύχη πεθαίνουν για ζωή

Μα δε χωράνε πια στο σώμα

Τα ναι σου μια βροχή ελπίδα από γυαλί

Που βούλιαξε και αυτή στο χώμα

Ξέρω ότι με πρόδωσε, αλύπητα με σκότωσε

Τα όχι και τα ναι μου, μόνος μου εγώ

Μ' ενοχλεί ο εαυτός μου, με μπερδεύει

Πόσο εύκολα μπορεί να σε λατρεύει

Πόσο δύσκολα τα λάθη σου τα ξέχασα

Μ' ενοχλεί το φέρσιμο σου, με σκοτώνει

Τόσο γρήγορα το βλέμμα σου με λιώνει

Πόσο άργησα να νιώσω ότι σ' έχασα

Je n'ose plus dire la vérité

Dans mon mensonge je demande de l'aide

Votre pas de silence avant la fin vient

Le début ne devient pas une habitude

Je sais qu'il m'a trahi, il m'a tué sans pitié

Mon non et mon oui, moi seul

Ça me dérange, ça me trouble

Avec quelle facilité il peut t'adorer

À quel point j'ai oublié tes erreurs

Ton port me dérange, ça me tue

Ton regard me fait fondre si vite

Combien de temps j'ai senti que je t'avais perdu

Oui et l'âme meurt pour la vie

Mais ils ne rentrent plus dans le corps

Ton oui est une pluie d'espoir en verre

Qu'elle a également coulé au sol

Je sais qu'il m'a trahi, il m'a tué sans pitié

Mon non et mon oui, moi seul

Ça me dérange, ça me trouble

Avec quelle facilité il peut t'adorer

À quel point j'ai oublié tes erreurs

Ton port me dérange, ça me tue

Ton regard me fait fondre si vite

Combien de temps j'ai senti que je t'avais perdu