Zboża - Krzysztof Zalewski

Tempo średnie i środa co dzień, zimne znów duje z morza

Kontrast blednie i coraz krócej, widzę mniej ludzi coraz

Tempo średnie i środa co dzień, z nieba znów zieje pożar

Marzy się błysk i konie pędem, coś przed czym się nie da uchować

Pozwól mi wejść, zły dzień mi odmień

Przy tobie czuję się jak w lustrze

Zapach na pięć, obrazy głośniej

I purpurowe dotykanie

I dźwięki o tobie

Tempo zmienne, gdy zbyt blisko tej, co włosy ma barwy zboża

Marzy się błysk i konie pędem, coś przed czym się nie da schować

A gdybym tak uwierzyć mógł w kasę, komunizm, Koran

Zapomniałbym może o tej, co włosy ma barwy zboża

Pozwól mi wejść, zły dzień mi odmień

Przy tobie czuję się jak w lustrze

Pozwól mi wejść i chociaż grudzień

Z tobą uwierzę, że nie umrzemy

Nigdy prawie

Rythme moyen et mercredi tous les jours, il fait encore froid de la mer

Le contraste s'estompe et de plus en plus court, je vois de moins en moins de monde

Rythme moyen et mercredi tous les jours, le feu souffle à nouveau du ciel

Vous rêvez d'un flash et d'une ruée de chevaux, quelque chose dont vous ne pouvez pas vous cacher

Laisse-moi entrer, change ma mauvaise journée

Avec toi, je me sens comme dans un miroir

Odeur pour cinq, images plus fortes

Et toucher violet

Et les sons de toi

Rythme variable si trop près des cheveux couleur grain

Vous rêvez d'un éclair et vos chevaux se précipitent, quelque chose dont vous ne pouvez pas vous cacher

Et si je pouvais croire à l'argent, au communisme, au Coran

Peut-être que j'oublierais le grain de cheveux

Laisse-moi entrer, change ma mauvaise journée

Avec toi, je me sens comme dans un miroir

Laissez-moi entrer et au moins décembre

Avec toi, je croirai qu'on ne mourra pas

Jamais presque