Lato - Marcelina, Kuba Karas

Tam gdzie nie krąży dziki tłum

A młode kwiaty tulą zwiędłe liście

Całuj mnie tuż po wypiciu gorącej kawy

Jej gorzki smak niech gryzie się z tą słodką chwilą

Pojedźmy gdzieś daleko

Nie pytaj gdzie to jest

Nikogo nie pytajmy

A ja chcę siedzieć z tyłu

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Tam, gdzie nie krąży dziki tłum

Tam właśnie leżę całkiem naga z tobą

Czuję jak bardzo ziemia jest okrągłą bryłą

Jak wszystko właśnie teraz jest na miejscu

A ty pobiegnij w morze

I cały zanurz się

A potem wróć tu do mnie

Dotykaj zimną ręką

Wkurzaj mnie

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Où il n'y a pas de foules sauvages

Et les jeunes fleurs bercent les feuilles fanées

Embrasse-moi juste après avoir bu du café chaud

Laissez son goût amer mordre avec ce doux moment

Allons quelque part loin

Ne demande pas où c'est

Ne demandons à personne

Et je veux m'asseoir à l'arrière

Emmène-moi, emmène-moi, emmène-moi là-bas

Emmène-moi, emmène-moi, emmène-moi là-bas

Emmène-moi, emmène-moi, emmène-moi là-bas

Emmène-moi, emmène-moi, emmène-moi là-bas

Où il n'y a pas de foules sauvages

C'est là que je suis allongé complètement nu avec toi

Je sens combien la terre est un morceau rond

Comme si tout maintenant était en place

Et tu cours dans la mer

Et immergez-vous complètement

Et puis reviens ici vers moi

Toucher d'une main froide

ça me saoule

Emmène-moi, emmène-moi, emmène-moi là-bas

Emmène-moi, emmène-moi, emmène-moi là-bas

Emmène-moi, emmène-moi, emmène-moi là-bas

Emmène-moi, emmène-moi, emmène-moi là-bas

Emmène-moi, emmène-moi, emmène-moi là-bas

Emmène-moi, emmène-moi, emmène-moi là-bas