Motyle - Marcelina

Motyl na mych ustach przysiadł i znikł

Bo był płatkiem śniegu białym

Przemarzłam, bo skończył się ciepły sen

I zawiązał na oczach mych szal

Ale już prowadzi mnie

Ciepło po nici swej

Czuję je wiem, że jest gdzieś blisko

Motyl na mych ustach przysiadł i znikł

Przyśnił się

Bo każdy oddech mój

Jak motyl do Twych ust

Gdy zimno wokół jest

Twe ciepło przyciąga mnie

Płatek na mej dłoni roztopił się

I zamienił się w kroplę lodu

A we włosach śnieg

Zimny na skórze szron

Już zamarzam

Ale już prowadzi mnie

Ciepło po nici Twej

Czuję je, ja wiem, że jest gdzieś blisko

Jak motyl swój skarb

W skrzydłach

Ja pod rzęsami

Chowam Cię

Bo każdy oddech mój

Jak motyl do Twych ust

Gdy zimno wokół jest

Twe ciepło przyciąga mnie

Le papillon sur mes lèvres s'est assis et a disparu

Parce que... c'était un flocon de neige blanc

J'ai gelé parce qu'un sommeil chaud s'est terminé

Et il a noué un châle sur mes yeux

Mais ça me mène déjà

Chaleur le long de son fil

Je peux le sentir, je sais que c'est quelque part proche

Le papillon sur mes lèvres s'est assis et a disparu

il a rêvé

Parce que chacun de mes souffles

Comme un papillon à ta bouche

Quand il fait froid autour

Ta chaleur m'attire

Le pétale de ma main a fondu

Et s'est transformé en goutte de glace

Et de la neige dans tes cheveux

Givre froid sur la peau

je gèle déjà

Mais ça me mène déjà

Chaleur sur votre fil

Je peux le sentir, je sais que c'est quelque part proche

Comme un papillon son trésor

Dans les coulisses

Moi sous les cils

je te cache

Parce que chacun de mes souffles

Comme un papillon à ta bouche

Quand il fait froid autour

Ta chaleur m'attire