Świat się pomylił - Patrycja Markowska

Każdy deszcz, każda noc, nagi księżyc, jego czuły wzrok

Zapach traw, ciepło dni

Jakby trochę magii ktoś odebrał im

Radzę sobie świetnie — przecież wiesz

Tylko w snach powraca myśl, że…

Tam na dnie został twój ślad, głęboko tam twoja muzyka we mnie gra,

tam na dnie został twój ślad i moja łza, bo świat się pomylił…

Pierwszy śnieg, uśmiech mój, dźwięki miasta, kolor snów

Jego szept, każdy świt

Jakby trochę magii ktoś odebrał im

Tylko morzu mogłam zwierzyć się, jak złamana w głębi jestem…

Tam na dnie został twój ślad, głęboko tam twoja muzyka we mnie gra,

tam na dnie został twój ślad i moja łza, bo świat się pomylił…

Powiedz, że — kiedyś uda się, uwolnić duszę mą z uścisku Twoich rąk

Tam na dnie został twój ślad głęboko tam wciąż twoja uśmiechnięta twarz

Tam na dnie został twój ślad i wielki żal bo świat się pomylił

Świat się pomylił…

Chaque pluie, chaque nuit, lune nue, son regard tendre

L'odeur de l'herbe, la chaleur des jours

Comme si de la magie leur avait été enlevée

Je vais très bien - tu sais

Ce n'est que dans les rêves que revient la pensée que...

Là-bas ta trace reste au fond, au fond là-bas ta musique joue en moi,

là ta trace et ma larme sont restées au fond, car le monde s'est trompé...

La première neige, mon sourire, les bruits de la ville, la couleur des rêves

Son murmure, chaque aube

Comme si de la magie leur avait été enlevée

Ce n'est qu'à la mer que je pourrais confier à quel point je suis profondément brisé...

Là-bas ta trace reste au fond, au fond là-bas ta musique joue en moi,

là ta trace et ma larme sont restées au fond, car le monde s'est trompé...

Dis qu'un jour il sera possible de libérer mon âme de l'emprise de tes mains

Là tu as laissé ta marque au fond, au fond il y a encore ton visage souriant

Là, au fond, tu as laissé ton empreinte et un grand regret car le monde s'est trompé

Le monde s'est trompé...