Strażnik Raju - Piotr Rubik, Marcin Januszkiewicz

Do bram raju aż się wspiąłem

Żeby ujrzeć wreszcie rajski świat

Rzekłem — gadać chcę z Aniołem

Do siwego stróża spoza krat

Spytał nieba stróż o powód

Mej wędrówki do niebieskich bram

Rzekłem chcę mieć jakiś dowód

Że gdy minie czas — nie będę sam

Nie jest łatwo pojąć nawet to

To że co rano słońce świeci

Że świat będzie jakim stworzą go

Niepoczęte jeszcze dzieci

Zapytałem o sens w życiu mym

I o prawdę zapytałem

Rzekł - mój synu problem leży w tym

Żeś pobłądził życiem całym

Śmiał się nieba Stróż i wyznał że

Szkoda czasu na gadanie

Bo choć nawet czegoś dowiem się

To i tak się nic nie stanie

Nie, nie, nie

To że co rano słońce świeci

Że świat będzie jakim stworzą go

Niepoczęte jeszcze dzieci // x2

Co się stanie z całym światem gdy

Odejdziemy w zapomnienie

I co zrobić ze swym życiem by

Ciut na lepsze świat odmienić

Nim meteor obok nóg nam spadł

Strażnik zabrał mnie do raju

A tam całkiem jak u babci sad

W którym śliwy zakwitają

To że co rano słońce świeci

Że świat będzie jakim stworzą go

Niepoczęte jeszcze dzieci // x2

Jusqu'aux portes du paradis j'ai escaladé

Pour enfin voir le monde paradisiaque

J'ai dit - je veux parler à l'ange

Au gardien aux cheveux gris de derrière les barreaux

Le gardien a demandé au ciel une raison

Mes voyages aux portes célestes

J'ai dit que je voulais une preuve

Que lorsque le temps sera écoulé - je ne serai pas seul

Même ce n'est pas facile à comprendre

Que le soleil brille chaque matin

Que le monde sera ce qu'ils le créeront

Les enfants n'ont pas encore commencé

J'ai demandé le sens de ma vie

Et j'ai demandé la vérité

Il a dit, mon fils, le problème est là

Que tu as perdu toute ta vie

Le Gardien du ciel a ri et a avoué que

C'est une perte de temps de parler

Parce qu'au moins je trouverai quelque chose

ça n'arrivera pas de toute façon

Non non Non

Que le soleil brille chaque matin

Que le monde sera ce qu'ils le créeront

Enfants pas encore commencés // x2

Qu'arrivera-t-il au monde entier quand

Nous serons oubliés

Et que faire de ta vie pour

Changer un peu le monde pour le mieux

Avant que le météore ne tombe à côté de nos jambes

Le garde m'a emmené au paradis

Et là, comme au verger de grand-mère

Où fleurissent les pruniers

Que le soleil brille chaque matin

Que le monde sera ce qu'ils le créeront

Enfants pas encore commencés // x2