W Samo Poludnie Zgaslo Slonce - Piotr Rubik, Zofia Nowakowska

Znienacka oddech tracą słowa,

gdy szept się snuje za dziewczyną,

że on chciał tylko raz spróbować,

jak będzie świt smakował z inną.

Dziś serca skowyt i dziś skarga,

że zamiast cieszyć się miłością,

strasznie pragnąłeś czuć na wargach

smak bezimiennej namiętności.

W samo południe zgasło słońce,

przestały pachnieć z papieru kwiaty,

żelazko nie jest już gorące,

a cały świat już nie jest światem.

Może to wcale nieistotne,

bo cóż takiego się zdarzyło,

nie raz o serce ktoś się potknie

i nie raz się zakończy miłość.

W samo południe zgasło słońce,

przestały pachnieć z papieru kwiaty,

żelazko nie jest już gorące,

a cały świat już nie jest światem.

W samo południe zgasło słońce,

przestały pachnieć z papieru kwiaty,

żelazko nie jest już gorące,

a cały świat już nie jest światem.

Les mots me coupent le souffle

quand le murmure suit la fille,

qu'il n'a voulu essayer qu'une seule fois

quel goût aura l'aube avec un autre.

Aujourd'hui le hurlement du coeur et aujourd'hui la plainte,

qu'au lieu de jouir de l'amour,

tu voulais vraiment sentir sur tes lèvres

le goût d'une passion sans nom.

A midi le soleil s'est éteint,

les fleurs en papier ont cessé de sentir,

le fer n'est plus chaud,

et le monde entier n'est plus le monde.

Peut-être que ça n'a pas d'importance du tout

pour ce qui s'est passé,

plus d'une fois quelqu'un trébuche sur son cœur

et l'amour se terminera plus d'une fois.

A midi le soleil s'est éteint,

les fleurs en papier ont cessé de sentir,

le fer n'est plus chaud,

et le monde entier n'est plus le monde.

A midi le soleil s'est éteint,

les fleurs en papier ont cessé de sentir,

le fer n'est plus chaud,

et le monde entier n'est plus le monde.