Zostań w moim śnie - Dzem, Tadeusz Nalepa

Nauczyłaś mnie, że dom

Może portem być, gdy sztorm

Kiedy wracam pod nasz dach

Za mną już bóli strach

Nauczyłaś mnie Twych rąk

I gorących ciała łąk

Kiedy wracam do tych ścian

Światło Twych oczu mam

Ile jeszcze mogłem lat

Tak mozolnie przez ten świat

Toczyć kamień dnia, by w noc

Padać jak drzewa kloc

Ty mnie nauczyłaś, że

Radość może być jak chleb

Chleb powszedni, zwykły, nasz

Który Ty dla mnie masz

Zostań, zostań, zostań w moim śnie

Zostań, zostań, zostań w moim śnie

Tu m'as appris la maison

Peut être un port en cas de tempête

Quand je reviens sur notre toit

Il y avait déjà la peur derrière moi

Tu m'as appris tes mains

Et la chair des prés chauds

Quand je reviens à ces murs

j'ai la lumière de tes yeux

Combien d'années pourrais-je encore avoir

Si laborieusement à travers ce monde

Rouler la pierre du jour dans la nuit

Tomber comme une bûche d'arbres

Tu m'as appris ça

La joie peut être comme du pain

Pain quotidien, pain ordinaire, le nôtre

Que tu as pour moi

Reste, reste, reste dans mon rêve

Reste, reste, reste dans mon rêve