Krzyk - AdMa

Mam ochotę tym pierdolnąć, jakby było ze szkła

Poprzecinać sobie przy tym wszystkie żyły jakie mam

Obrót w proch jak w Pompejach, zgładzona jak wilk tasman

Razem z zażaleniem, że istnienie ciągle oczekuje braw

Słów potok — wypluję to z siebie

Gdzie pokój — ja to nie Ebadi, nie?

Mam wiele kłopotów, mała, wiele srok za ogon brałam

Jednostajność zabijała, mała, mnie

Nie wiara w moje możliwości

Spadałam w swoich oczach bez przyszłosci

Ambicja i hałas naraz

Krzyk absorbujacy, emocjonujacy, emocjonalności

Marazm miałam, czułam, czuję to, co Ty

Czuję, czuję to, co Ty, czuję, czuję to, co Ty!

Wena nie zmienia hierarchi żyć, chociaż myślisz, że to szczyt

Głowę wciąż podnoszę wzwyż, patrz Ty

Tak jak Ty.

Krzycz, krzycz, krzycz

Prosta sztuka, sztuka za inteligentna

Dama skryta, dama bezpruderyjna

Też lubię przekleństwa szeptać

Z brakiem poprawności w gestach, co wypada mi Ci zeznać

Nie, nie, nie, nie znam słowa «przestań»

Nie, nie, nie, nie znam słowa «przestań», nie znam słowa «przestań»

Klasyfikuję uczucia w umysłu odmętach

Serce jest mi mięśniem, im wcześniej, tym lepiej

Gdy się opamiętasz, emocje nie idą z serca

Nowa kwestia?

Medycyna to potwierdza

Mam tą chorą jazdę tak jak Ty

Wstrzymuję atrakcję, wabiąc wstyd

Moralność, naprawdę?

Quo vadis?

Odrzucam tą sztuczną maskę tak jak Ty

Czasem czuję furię w sobie, to się rozprzestrzenia, uwierz

Mam już dość bycia poprawną, pali, pali mnie hamulec

Spuszczam z tonu, krzyk, rozumiesz?

W uszach czujesz?

Tej wolności potrzebuję (potrzebujesz), nagi instynkt, bierz, łap uwierz

Emocje dzisiaj wypluję w epitetach bez ogródek

Porywczość i pokutę, poznasz drugie «Ja» w minutę

«Ja» bez złudzeń, pozbawioną tarcz, zakłóceń, mitów, sumień

«Ja» realne, bo chcę być sobą naprawdę

Je veux le baiser comme s'il était en verre

Coupe toutes mes veines

Transformé en poussière comme Pompéi, tué comme un loup tasman

Avec la plainte que l'existence attend toujours les applaudissements

Un flot de mots - je le recracherai

Où est la paix - je n'est pas Ebadi, n'est-ce pas ?

J'ai beaucoup de mal, bébé, j'ai eu beaucoup de pies par la queue

La monotonie me tuait, bébé

Ne pas croire en mes capacités

Je tombais dans mes yeux sans avenir

Ambition et bruit à la fois

Un cri absorbant et émotif

J'avais de l'apathie, je me sentais, je ressens ce que tu ressens

Je ressens, je ressens ce que tu ressens, je ressens ce que tu ressens !

Wena ne change pas la hiérarchie des vies, même si tu penses que c'est le top

Je lève toujours la tête, je te vois

Juste comme toi.

Crier, crier, crier

Art simple, art trop intelligent

Une dame cachée, une dame prude

J'aime chuchoter des malédictions

Avec le manque de justesse dans les gestes, que je dois vous dire

Non, non, non, je ne connais pas le mot "stop"

Non, non, non, je ne connais pas le mot "stop", je ne connais pas le mot "stop"

Je classe les sentiments dans les profondeurs de l'esprit

Le cœur est mon muscle, le plus tôt sera le mieux

Lorsque vous revenez à vos sens, les émotions ne viennent pas du cœur

nouveau problème ?

La médecine le confirme

J'ai ce lecteur malade tout comme vous

Je détiens l'attraction, attirant la honte

La morale, vraiment ?

Quo vadis ?

Je rejette ce faux masque tout comme toi

Parfois je sens la fureur en moi, ça se propage, crois-moi

J'en ai marre d'être correct, ça brûle, mon frein brûle

Je baisse le ton, je crie, tu comprends ?

Vous sentez-vous dans vos oreilles ?

Cette liberté dont j'ai besoin (tu as besoin), instinct de base, prends, attrape, crois

Les émotions aujourd'hui, je vais cracher des épithètes sans ambages

Impétuosité et pénitence, tu connaîtras le deuxième "je" dans une minute

"Je" sans illusions, dépourvu de boucliers, de distractions, de mythes, de consciences

"Je" réel, parce que je veux vraiment être moi-même