Usmiech Smierci - Dzem

Gdy o łzę uderza łza, znowu widzę

Twoich ust tak piękny kształt

Jestem teraz teraz sam ucichł wokół szum i gwar

Wszyscy ze swoimi, lub do swoich poszli żon

Kto pomoże, teraz kto?

Znaleźć mi w tej ciszy twarz

Mojej małej, którą dawno już

Śmierć okrutna zabrała mi

Pamiętam, pamiętam dobrze ją

Jak weszła przez zamknięte drzwi

Nie mogłem w to uwierzyć

Lecz Ty wiedziałaś już

Że to śmierć odwiedziła nasz dom

I krzyczałem: «Nie zabieraj jej

Zostaw małą, zostaw proszę Cię!»

Ale ona tylko uśmiechnęła się

Mówiąc: «Ma już tylko mnie.»

Siedziałem na Twym łóżku ściskając Twoją dłoń

Lecz ona chłodna była już

Potem tylko przez chwilę widziałem taniec Twój

Taniec Twój ze straszną śmiercią

Wiem, że ona do wszystkich, do mnie też

Wejdzie dumnie przez zamknięte drzwi

I do tańca mnie zaprosi bym

Moją małą spotkać mógł

Moją małą, moją małą spotkać mógł

Gdy o łzę uderza łza, znowu widzę…

Quand une larme frappe une larme, je revois

De tes lèvres si belle forme

Je suis maintenant seul apaisé autour du bourdonnement et du bourdonnement

Chacun allait chez sa femme ou chez la sienne

Qui va aider, maintenant qui ?

Trouve mon visage dans ce silence

Mon petit, qui est il y a longtemps

La mort cruelle m'a pris

Je me souviens, je me souviens bien d'elle

Comme elle est entrée par la porte fermée

je ne pouvais pas y croire

Mais tu savais déjà

Que c'était la mort qui a visité notre maison

Et j'ai crié "Ne l'emmène pas

Laisse son bébé, s'il te plaît, laisse-toi !"

Mais elle a juste souri

Dire: "Il n'a que moi."

Je me suis assis sur ton lit en serrant ta main

Mais elle était déjà cool

Puis j'ai vu ta danse seulement un instant

Ta danse avec une mort terrible

Je sais qu'elle travaille pour tout le monde, moi aussi

Il entrera fièrement par une porte fermée

Et je m'inviterais à danser

Il pourrait rencontrer mon petit

Il pourrait rencontrer mon petit, mon petit

Quand une larme frappe une larme, je revois...