List z ziemi - Eldo

Chciałbym wykrzyczeć swoje grzechy,

By z nowym dniem budzić się czystym,

A nie z coraz większym garbem.

Gdzieś to dziewictwo niewinności zniknęło,

Taka była przeszłość, teraz jest tych chwil przemoc.

Dzieci swojej epoki bez recepty na jutro,

Nadmiar percepcji i strach za całą ludzkość.

Piszę ten list ze skażonych pól swego serca,

Krzyk bezradności zanim śmierć zabierze nas z tego miejsca.

Zobacz, karmi nas kultura ideałami,

Wkłada nam te wszystkie bzdury w usta.

I co?

Też chcę wierzyć w miłość, w coś, co da mi szansę,

Pokaże sens, by daleć prowadzić tą walkę.

Widzę tragedię, gdy wiara w Boga zabiera życie

Ludziom, co zamiast niego znaleźli religię.

To list z ziemi jak Twaina, bo chcę to spisać,

Łez atramentem namaluję swój obraz 'Guernica'.

Tak pragnę życia, tak pragnę ufać, poradzić sobie,

Tak pragnę żyć, by wrzasku metropolis nie słuchać,

Znaleźć harmonię;

by świat był częścią mnie,

Bez systemu, bez potwora, który zjada moje serce.

Wciąż chcę wierzyć w te ideały,

Wciąż wierzyć, że jest sens tej naszej pracy,

Że tak naprawdę ziemia jest tylko przelotnym momentem,

Krótkim przystankime do stacji wieczne szczęście.

Otwieram oczy i niestety wciąż jestem tutaj,

I tylko marzyć może mi się świat tonący w uczuciach.

Chodź, zabiorę cię tam, gdzie w kolorach jest świat,

Choć na chwilę zapomnij…

Otulę ciebie szalem, ciepłym tak doskonale,

Gdzie czas z przestrzenią stykają się zmieniając bieg.

Utulę cię do snu, byś choć na chwilę mógł

Odpocząć od ciężaru ludzkich spraw.

Oddaj się w me ramiona, już nadeszła pora,

By przestać toczyć syzyfowy głaz.

Je voudrais crier mes péchés

Pour se réveiller propre avec un nouveau jour,

Et pas avec une bosse croissante.

Quelque part cette virginité d'innocence est partie

C'était le passé, maintenant il y a ces moments de violence.

Les enfants de leur âge sans ordonnance pour demain,

Trop de perception et de peur pour toute l'humanité.

J'écris cette lettre des champs souillés de mon cœur,

Un cri d'impuissance devant la mort nous emporte de ce lieu.

Voyez, la culture nous nourrit d'idéaux,

Il met toutes ces conneries dans nos bouches.

Et quoi?

Moi aussi je veux croire en l'amour, quelque chose qui me donnera une chance

Je montrerai le bon sens de continuer ce combat.

Je vois une tragédie quand la foi en Dieu prend vie

Des gens qui ont trouvé la religion à la place.

C'est une lettre du sol comme la cause de Twain, je veux l'écrire

Je peindrai mon tableau 'Guernica' avec de l'encre de larmes.

Oui, je veux la vie, donc je veux faire confiance, faire face

Je veux vivre de manière à ne pas écouter le cri de la métropole,

Trouvez l'harmonie;

pour que le monde fasse partie de moi

Pas de système, pas de monstre pour manger mon cœur.

Je veux encore croire en ces idéaux

Croyant toujours qu'il y a un point dans ce travail qui est le nôtre,

Que la terre n'est vraiment qu'un moment qui passe

Courte escale à la station Eternal Happiness.

J'ouvre les yeux et malheureusement je suis toujours là

Et je ne peux que rêver d'un monde qui se noie dans les sentiments.

Allez, je vais t'emmener là où le monde est en couleurs,

Oubliez un instant...

Je vais t'envelopper dans un châle chaud si parfaitement

Là où le temps et l'espace se rencontrent en changeant de cap.

Je vais t'endormir, pour que tu puisses même un instant

Faites une pause dans le fardeau des affaires humaines.

Mets-toi dans mes bras, le moment est venu

Pour arrêter de rouler le rocher de Sisyphe.