Ulice przeklęte - Eldo

Życie różnie się układa, mówią

Los się kłania albo stoi z pałką grubą

I bije mocno i równo, metodycznie i długo

Aż twarz się staje krwawą masą

A ciało kukłą bez czucia niemal

Ból stał się codziennością

Prawie zapomniał co jest wolnością

W zatrzaskiwanych szufladach gubił ostrość myślenia

Krwawił ostro i bił się ze świadomością non-stop

Ile cierpienia można znieść?

I jaki jest sens istnienia?

Jak można taki świat pozmieniać?

Za bramą umarły marzenia i cele

Wsiąkły w pokoje przesłuchań i brudne cele

Czasami myślę co czuł chodząc po Oczki

Czy kiedyś w Alei Szucha postawił luźno kroki

Na Rakowieckiej umiał się śmiać?

Nie wiem

Nigdy nie mogłem zapytać, umarł przed moim urodzeniem

Ulice przeklęte…

Wiele miejsc ukrywa straszny sekret

Za zwykłą nazwą ulice przeklęte

Świadectwa bólu, słowa z ustnych przekazów

By nikt nie zapomniał świadków tamtych czasów

Wiele miast naznaczonych podobnie

Wiele rodzin, anonimowa wspólnota wspomnień

Te same myśli — odpowiedzialność za pamięć

Bo jeśli po nich nic, to co po nas zostanie?

Moje miasto wciąż rośnie pod niebo

W każdym wolnym miejscu rośnie szkło i beton

Coraz mniej tradycji

Ludzi, dla których znaczy życie tu coś więcej

Nie jest to miejsce pracy i snu jedynie

A chcą tu zostać i poczuć przez chwilę

Przez chodnik jak serce miasta bije

Może gdzieś spotkasz sierpniowym wieczorem

Kogoś kto historię tych ulic Ci opowie

I pokochasz je mocno, potem sam je poznasz

Na nocnych spacerach, tych do wschodu słońca

La vie est différente, disent-ils

Le destin s'incline ou se tient debout avec un gros bâton

Et ça bat fort et régulier, méthodique et long

Jusqu'à ce que le visage devienne une masse sanglante

Et le corps est une marionnette presque sans sentiment

La douleur est devenue banale

Il a presque oublié ce qu'est la liberté

Dans les tiroirs claqués il a perdu son acuité de pensée

Il saignait abondamment et il s'est battu consciemment sans arrêt

Combien de souffrance pouvez-vous endurer ?

Et quel est le sens de l'existence ?

Comment changer un tel monde ?

Les rêves et les objectifs sont morts au-delà de la porte

Trempé dans les salles d'interrogatoire et les cellules sales

Parfois je pense à ce qu'il a ressenti quand il a marché sur le Tinsel

A-t-il déjà fait des pas lâches dans Aleja Szucha ?

Savait-il se moquer de Rakowiecka ?

je ne sais pas

Je ne pourrais jamais demander, il est mort avant ma naissance

Rues maudites...

Beaucoup d'endroits cachent un terrible secret

Par le nom usuel, les rues sont maudites

Témoignages de douleur, mots du bouche à oreille

Pour que personne n'oublie les témoins de ces temps

De nombreuses villes marquées de la même manière

De nombreuses familles, une communauté anonyme de souvenirs

Mêmes pensées - responsabilité de la mémoire

Parce que s'ils ne laissent rien derrière eux, que restera-t-il de nous ?

Ma ville s'élève toujours dans le ciel

Le verre et le béton poussent dans chaque endroit libre

De moins en moins de traditions

Des gens pour qui la vie signifie quelque chose de plus

Ce n'est pas seulement un lieu de travail et de sommeil

Et ils veulent rester ici et le ressentir pendant un moment

De l'autre côté du trottoir, le cœur de la ville bat

Peut-être vous rencontrerez-vous quelque part dans la soirée d'août

Quelqu'un qui vous racontera l'histoire de ces rues

Et vous les aimerez beaucoup, alors vous apprendrez à les connaître vous-même

Les promenades nocturnes, celles jusqu'au lever du soleil