Włóczykij - Eldo

Pomarańczowe słońce

W dali gdzieś szumią fale

Na drodze życia wieczny wędrowcze

Swojego miejsca szukam wytrwale

Stopy zdarte do kości

Stopy zdarte do krwi

Żadnego żalu żadnej litości

Bo muszę prze siebie iść słuchaj

Siła tkwi w różnorodności

W naiwnym kulcie świata

Bo pięknie jest żyć pięknie jest latać

Pięknie jest po chmurach skakać

Pięknie czuć nad miarę

W dzikim zachwycie brać w ręce gwiazdy

Móc wszystko jedyny deterrent

To tylko siła mojej wyobraźni

Zmęczony rozum śpi

Spragnione serce łaknie

Spaliłem mosty zamknąłem drzwi

Son of the blue sky w swojej tułaczce

Śmieszny paradoks bo to wieczne życie w pułapce

Szukam wolności a żyje w klatce

Wiecznych pragnień głodny na zawsze

Wiem że myślisz o mnie nie bój się

Litość ofiaruj innym tym którym brak jest siły

Tych bez winy za nich odmów modlitwy

Podziw zostaw dla tych co na świata scenie świata chcąc błyszczeć

Mnie schowaj głęboko nie idź za mną

Samotność wieczny czyściec

Pomarańczowe słońce

W dali gdzieś błyszczą szczyty

Na drodze życia wieczny krytyk

W plecaku pilnie zbiera zachwyty

Wyobraźnia i limity podziw wieczny głód narkomana

Byle zajrzeć za horyzont zdarzeń

Czuć się sytym nawet bez śniadania

Drogowskaz pas oriona

Głos ptaków stanowi soundtrack

Chmury malują piękne obrazy

Cienie z ogniska proszą do tańca

Nie ma ten świat zakazów

Ma zawsze ma otwarte ręcę

Spróbuj może nie przekonasz się od razu

Może wrócisz się nagle po więcej

Szwendam się tak pozornie

Nie mając celu podobno

Stary plecak przedarte spodnie

Bobby Fischer może zapomną

Dadzą zniknąć gdzieś daleko

W końcu przestaną szukać

A ja w międzyczasie sprawdzę to sam

Jak długi jest równik z buta

Wolne duchy znają ten stan

Gdy potrzeba stanowi rozkaz

Czujesz że musisz zerwać się z miejsca

Romantyzm tak jak w książkach

Od trosk secesja

W duszy żyje młoda Polska

Serce bije w rękach mam swój los

A świat nie zna granic;

Nałkowska

Soleil orangé

Au loin, les vagues bruissent quelque part

Éternel vagabond sur le chemin de la vie

Je continue à chercher ma place

Pieds écorchés jusqu'à l'os

Pieds écorchés jusqu'au sang

Aucun regret, aucune pitié

Parce que je dois passer par moi-même, écouter

La diversité fait la force

Dans le culte naïf du monde

Parce que c'est beau à vivre, c'est beau à voler

C'est beau de sauter sur les nuages

Sentez-vous belle au-delà de toute mesure

Pour décrocher les étoiles avec un délice sauvage

Tout ne peut que dissuader

C'est juste le pouvoir de mon imagination

L'esprit fatigué dort

Le coeur assoiffé a faim

J'ai brûlé les ponts et fermé les portes

Fils du ciel bleu dans son errance

Un drôle de paradoxe car c'est la vie éternelle dans un piège

Je cherche la liberté et je vis dans une cage

Éternellement affamé pour toujours

Je sais que tu penses à moi, n'aie pas peur

Offrez la miséricorde aux autres qui manquent de force

Pour ceux qui sont sans blâme, dites les prières pour eux

Laissez l'admiration à ceux qui veulent briller sur la scène mondiale

Cache-moi profondément ne me suis pas

Solitude, purgatoire éternel

Soleil orangé

Au loin, les sommets brillent quelque part

Un éternel critique sur le chemin de la vie

Il recueille de toute urgence l'enthousiasme dans son sac à dos

L'imagination et l'admiration limitent la faim éternelle du toxicomane

Regardez juste au-delà de l'horizon des événements

Se sentir rassasié même sans petit-déjeuner

Panneau de ceinture d'Orion

La voix des oiseaux est une bande sonore

Les nuages ​​peignent de belles images

Les ombres du feu de camp vous demandent de danser

Il n'y a pas ce monde d'interdictions

Ses mains sont toujours ouvertes

Essayez-le, vous ne serez peut-être pas convaincu tout de suite

Peut-être que vous reviendrez soudainement pour plus

Je me promène donc apparemment

Soi-disant ne pas viser

Vieux sac à dos avec un pantalon déchiré

Bobby Fischer pourrait oublier

Ils te laisseront disparaître quelque part au loin

Finalement, ils arrêteront de chercher

En attendant, je vais vérifier moi-même

Combien de temps est l'équateur de la chaussure

Les esprits libres connaissent cet état

Quand un besoin est une commande

Vous sentez que vous avez besoin de vous lever de votre siège

Le romantisme comme dans les livres

Sécession des soucis

La jeune Pologne vit dans son âme

Mon coeur bat dans mes mains j'ai mon destin

Et le monde ne connaît pas de frontières ;

Nałkowska