Nigdy więcej - Grammatik

Zapalam świeczkę, dla tych, co nie czują się bezpiecznie

Dla tych, których świat nagle stał się piekłem

Jestem z Warszawy, gdzie każdy kamień krwią płacze

Słuchałem ludzi, którym naznaczono przedramię

Numerem hańby, bez nadziei na przetrwanie

Słuchaj i ty świecie, może w końcu przestaniesz?

Zapalam świeczkę za Ruandę i Liban

Sudan, Czeczenię, Afganistan i Irak

Krwi niewinnych nie usprawiedliwisz niczym

I niech Twoje serce pęknie, kiedy dziecko krzyczy

Matka nad grobem, nie umiem tego tłumaczyć

Możni świata milczcie, bo usprawiedliwień starczy

Zapalam świeczkę, żebyś zobaczył

W ludziach którzy stoją obok ciebie swoich braci

Miałem sen jak pewien pastor z Atlanty

O ludziach budujących biblioteki, nie armaty

Nigdy więcej, ksenofobii i uprzedzeń

Nigdy więcej wojny, rasizmu

Nigdy więcej łez matek, grobów bez imion

Miejsc gdzie się biją

Nigdy więcej, naszą siłą jest miłość

Rozdarte serce matki, gdy płacze nad grobem syna

Kolejny dramat, którego nie udało się zatrzymać

Niebo znów krzyczy, bo gdzie tu sprawiedliwość

Ludzie wciąż odbierają wolność i zabijają miłość

Od lat ta ziemia krwawymi łzami płacze

Już po woli tracę nadzieję, że kiedy będzie inaczej

Codziennie słyszę o bombach, pułapkach

O morderstwach, porwaniach, i bratobójczych walkach

Możni tego świata tylko widzą w tym interes

Bo na ludzkiej śmierci można zarobić wiele

A konflikty państw, to już dodatkowy powód

By zabijać dla korzyści i ukrywać zbrodni dowód

Okrucieństwo świata, to już jest temat rzeka

Żyjemy w czasach gdzie człowiek za nic ma człowieka

Dobrze wiem, wszystkiego nagle nie da się naprawić

Piąte przykazanie ktoś wciąż będzie miał za nic

Nigdy więcej, ksenofobii i uprzedzeń

Nigdy więcej wojny, rasizmu

Nigdy więcej łez matek, grobów bez imion

Miejsc gdzie się biją

Nigdy więcej, naszą siłą jest miłość

Zapalam świeczkę, i odmawiam modlitwę

Gdy telewizja mówi o kolejnym konflikcie

Świat nie słucha i niczego wciąż nie pojął

3 tysiące lata wojny wciąż nie są historią

Dopiero kiedy zrozumiesz że ten obok jest twoim bratem

Odnajdziesz wolność od uprzedzeń

Patrzę w lustro, zaczynam od siebie

I walczę o człowieka pod błękitnym niebem

Zapalam świeczkę, za wszystkich odrzuconych

Za niewinne ofiary, za wszystkich bezbronnych

Kalekich ludzi, których los na próbę wystawił

Zbyt ciężką próbę, ich świat zniszczył w sekundę

Nie pytam gdzie jest Bóg, pytam gdzie są ludzie

Którzy założyli knebel na głos swoich sumień

Ja piszę swoje, oskarżam w cichą noc ciemną

Zapalam świeczkę, zapal ją ze mną

Nigdy więcej, ksenofobii i uprzedzeń

Nigdy więcej wojny, rasizmu

Nigdy więcej łez matek, grobów bez imion

Miejsc gdzie się biją

Nigdy więcej, naszą siłą jest miłość

Nigdy więcej, ksenofobii i uprzedzeń

Nigdy więcej wojny, rasizmu

Nigdywięcej łez matek, grobów bez imion

Miejsc gdzie się biją

Nigdy więcej, naszą siłą jest miłość

J'allume une bougie pour ceux qui ne se sentent pas en sécurité

Pour ceux dont le monde s'est soudainement transformé en enfer

Je viens de Varsovie, où chaque pierre crie du sang

J'ai écouté les gens sur leurs avant-bras

Un certain nombre de disgrâce, sans espoir de survie

Écoute et toi monde, peut-être que tu vas enfin arrêter ?

J'allume une bougie pour le Rwanda et le Liban

Soudan, Tchétchénie, Afghanistan et Irak

Vous ne pouvez pas justifier le sang des innocents avec quoi que ce soit

Et laisse ton cœur se briser quand ton bébé crie

Mère sur la tombe, je ne peux pas l'expliquer

Gardez le silence, les puissants du monde, car il n'y aura pas de justifications

J'allume une bougie pour que tu puisses voir

Dans les gens qui se tiennent à côté de vous, leurs frères

J'ai fait un rêve comme un pasteur d'Atlanta

À propos des gens qui construisent des bibliothèques, pas des canons

Fini la xénophobie et les préjugés

Plus de guerre, plus de racisme

Plus de larmes de mères, plus de tombes sans noms

Les endroits où ils se battent

Plus jamais, l'amour est notre force

Le cœur de la mère déchiré alors qu'elle pleure sur la tombe de son fils

Un autre drame qui ne pouvait pas être arrêté

Le ciel crie à nouveau, car où est la justice

Les gens prennent encore la liberté et tuent l'amour

Depuis des années, cette terre pleure des larmes de sang

Je perds espoir quand il en sera autrement

J'entends parler de bombes, de pièges tous les jours

Sur les meurtres, les enlèvements et les combats fratricides

Les puissants de ce monde n'y voient que des affaires

Parce que vous pouvez gagner beaucoup de la mort humaine

Et les conflits d'État sont une raison supplémentaire

Tuer pour le profit et dissimuler des preuves de crime

La cruauté du monde est déjà un sujet du fleuve

Nous vivons à une époque où l'homme ne se soucie pas de l'homme

Je sais très bien, tout d'un coup, tout ne peut pas être réparé

Quelqu'un n'a toujours rien à voir avec le cinquième commandement

Fini la xénophobie et les préjugés

Plus de guerre, plus de racisme

Plus de larmes de mères, plus de tombes sans noms

Les endroits où ils se battent

Plus jamais, l'amour est notre force

J'allume une bougie et dis une prière

Quand la télé parle d'un autre conflit

Le monde n'écoute pas et n'a toujours rien compris

3 000 ans de guerre ne font toujours pas partie de l'histoire

Seulement quand tu comprends que celui à côté de toi est ton frère

Vous trouverez l'absence de préjugés

Je regarde dans le miroir, je commence par moi-même

Et je me bats pour un homme sous un ciel bleu

J'allume une bougie pour tous les rejetés

Pour les victimes innocentes, pour tous les sans défense

Des personnes paralysées qui ont été mises à l'épreuve par le destin

Un test trop dur, détruit leur monde en une seconde

Je ne demande pas où est Dieu, je demande où sont les gens

Qui ont bâillonné la voix de leur conscience

J'écris le mien, m'accuse par une nuit sombre et tranquille

J'allume une bougie, allume-la avec moi

Fini la xénophobie et les préjugés

Plus de guerre, plus de racisme

Plus de larmes de mères, plus de tombes sans noms

Les endroits où ils se battent

Plus jamais, l'amour est notre force

Fini la xénophobie et les préjugés

Plus de guerre, plus de racisme

Plus de larmes de mères, de tombes sans nom

Les endroits où ils se battent

Plus jamais, l'amour est notre force