Być kimś więcej preludium - Jeden Osiem L

1) Tylko ja i lustro, reszta jest złudzeniem

Twarz ta sama co dzień inne otoczenie

Cel jest jeden nigdy go nie zmienię

Patrzeć w oczy, godzić się z własnym sumieniem

Tylko ja i lustro, cisza jest natchnieniem

Kapie z kranu wolno moje przeznaczenie

Chwytam krople w żywe słowa je zamienie

Sam na sam ze sobą krótkie wyjaśnienie

Jedni widzą świat w korolach malowanych królów

Ja mam serca rytm ten co uchroni mnie od bólu

Tamci mają mur zeby oddzielić się od reszty

Ja chce skruszyć swój, na drobne części go rozpieprzyć

Silny jak nigdy, dotąd patrze w odbicie

Głodny jak nigdy, dotąd pozeram życie

Każdą minute zanim w popiół czas nie zmieni

Każdą sekunde zapamiętać i docenić

Ref. Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia

Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza

2) Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy własnych błędów idole własnych westchnień

Niezmiernie próżni, grali w gre potem odpadli

Kusili los by na finał ten z nich zadrwił

Nie chce być jednym z nich, patrze w odbicie

Spowiedź przed samym sobą, tu na tym bicie

Koniec, początek drogi nazywanej życie

Tafla szkła opisana długopisem

Mam prawo śnić, prawo by sny swoje spełniać

Swą drogą iść niewydeptanym szlakiem pełzać

Prawo przegrywać, potem zwyciężać

Każdy następny dzień wiarą wypełniać

Nie chce zbyt wiele posiadanie nie jest celem

Cel to spełnienie i nie łącze go z portfelem

Pozostać sobą tu za wszelką cenę

W milionach ludzkich głów ukryć wspomnienie

Ref. Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia

Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza

1) Juste moi et le miroir, le reste est une illusion

Le visage est le même que les autres environs

Il n'y a qu'un seul objectif, je ne le changerai jamais

Regarde dans les yeux, accepte ta propre conscience

Juste moi et le miroir, le silence est l'inspiration

Le robinet coule lentement mon destin

J'attrape les gouttes en mots vivants et les transforme

Seul avec lui-même une brève explication

Certains voient le monde dans les coins des rois peints

J'ai un battement de coeur qui me sauvera de la douleur

Ils ont un mur pour se séparer du reste

Je veux casser le mien, le faire exploser en petits morceaux

Fort comme jamais, il regarde son reflet jusqu'ici

Affamé comme jamais auparavant, jusqu'à présent je saluerai la vie

Chaque minute jusqu'à ce que le temps se transforme en cendres

Rappelez-vous et appréciez chaque seconde

Réf. Il y a ceux qui pensaient 'je suis plus que ça'

Auteurs de leurs propres erreurs et malheurs

Toujours plus important, sourd au monde, même s'il criait

Ils se tiennent maintenant, pâles, ont perdu leurs reflets

Il y a ceux qui pensaient 'je suis plus que ça'

Auteurs de leurs propres erreurs et malheurs

Toujours plus important, sourd au monde, même s'il criait

Ils sont pâles maintenant, avec le silence avec eux

2) Il y a ceux qui pensaient 'Je suis plus que ça'

Auteurs de leurs propres erreurs, idoles de leurs propres soupirs

Extrêmement vaniteux, ils ont joué le jeu puis se sont fait sortir

Ils ont tenté le destin de faire ricaner celui-ci à la fin

Je ne veux pas être l'un d'eux, je regarde le reflet

Confession à moi-même, ici à cette raclée

La fin, le début de la route appelée la vie

La vitre est inscrite au stylo

J'ai le droit de rêver, le droit de réaliser mes rêves

Sur votre chemin, suivez le sentier non goudronné

Le droit de perdre, puis de gagner

Remplis chaque jour suivant de foi

J'en veux pas trop, la possession n'est pas le but

L'objectif est l'épanouissement et non un porte-monnaie

Reste ici à tout prix

Cachez des souvenirs dans des millions de têtes humaines

Réf. Il y a ceux qui pensaient 'je suis plus que ça'

Auteurs de leurs propres erreurs et malheurs

Toujours plus important, sourd au monde, même s'il criait

Ils se tiennent maintenant, pâles, ont perdu leurs reflets

Il y a ceux qui pensaient 'je suis plus que ça'

Auteurs de leurs propres erreurs et malheurs

Toujours plus important, sourd au monde, même s'il criait

Ils sont pâles maintenant, avec le silence avec eux