Za Szybą - Jeden Osiem L, JedenOsiemL

Te wszystkie moje inspiracje, godne pochwał akcje

Doprowadziły mnie w to miejsce na prywatną stacje

Mój wagon już czeka, peron osiemnasty

Widocznie tak musiało być, że zajmuje tor trzynasty

Ja jestem tu, byłem tu, i raczej będę długo

Jak zwykle wsiadam pewnie wybierając klasę drugą

Nie ważne, bo w dostatku życie wcale nie jest celem

Możesz być pusty władając pełnym portfelem

Mówią jestem frajerem, bo robię to o czym marzyłem

Miękkim chłopczykiem jeszcze nikogo nie skrzywdziłem

Dalej robię swoje chociaż wielu mnie opluwa

Nienawiść płonie w oczach całe życie im zatruwa

A ja jadę dalej i nie przejmuje się tym wcale

Przede mną całe życie za mną mały jest kawałek

Dlatego myślę stale bym mógł przeżyć jak najlepiej

Tą resztę krótkich dni, dam radę, drzwi zalepię

Za szybą znany świat ruszył z miejsca

Tak wciąż zmienny niczym ja

Niczym pogoda zmienny tak

Nie mogę stanąć wiem

Zrobię to cofnę się kolejny tracąc dzień

Tak ich niewiele dobrze wiem

Mam dom, rodzinę, kochającą mnie dziewczynę

Podstawowe argumenty mając je nigdy nie zginę

Mam kumpli, rozkminę czyli sprawy najważniejsze

Plan pierwszy zajęty całą resztę szczerze pieprzę

Pędzę przed siebie za oknem widząc świat rozmyty

Pędzę przed siebie za szybą ośnieżone szczyty

Kiedyś tam będę lecz najpierw wszystko tu załatwię

Wyruszę w to miejsce którego nie znajdziesz na mapie

Będę tam, bo w końcu każdy z nas tam trafi

W równej kolejce bez pchania się na afisz

Będę tam ale na razie jestem tutaj

Nie spieszno mi by odejść, choć kiedyś będę musiał

Wiem to staram się nie popełniać błędów

Wszystko tak, by nie żałować nawet krótkich momentów

Ciężko czasami jednak wiesz tak bywa

Doskonałość tak daleka, rzeczywistość zbyt fałszywa

Za szybą znany świat ruszył z miejsca

Tak wciąż zmienny niczym ja

Niczym pogoda zmienny tak

Nie mogę stanąć wiem

Zrobię to cofnę się kolejny tracąc dzień

Tak ich niewiele dobrze wiem

Na nowo myśli zbieram w jedną spójną całość

Wyznaczając swój kierunek własnej nauki gałąź

Życie — podręcznik jedyny z którego wciąż czytam

Który tak zaskakuje ten którego nie pożyczam

To moje prawo zabraknie stron napiszę nowe

Mają je wszyscy tak jak na karku głowę

Dążę do celu z taborem jadę wciąż przed siebie

W przedziale pustym prywatnym z napisem — dla ciebie

Znajome twarze za szybą uśmiechem mnie karmią

Błogosławieństwo najistotniejszym dla mnie karmą

Krytyka ważna jedynie szczera ma znaczenie

Całość w walizce podpisane jest wspomnienie

Ode mnie tyle choć to nie koniec jest podróży

Na chwile przymkną oczy widzę za oknem się chmurzy

Pozdrawiam kończę napisze wkrótce obiecuję

P. S. odpisz proszę co u ciebie, jak się czujesz?

Toutes mes inspirations, actions louables

Ils m'ont conduit à cet endroit sur une station privée

Ma voiture attend, quai dix-huitième

Apparemment ça devait être par là qu'il prend la treizième piste

Je suis ici, j'ai été ici, et plutôt ça va être long

Comme toujours, j'entre probablement en choisissant la deuxième classe

Peu importe, car dans l'abondance, la vie n'est pas du tout un but

Vous pouvez être vide avec un portefeuille plein

Ils disent que je suis une ventouse parce que je fais ce dont je rêvais

Je n'ai blessé personne avec un garçon doux

Je continue à faire mon boulot, même si beaucoup me crachent dessus

La haine brûle dans leurs yeux et empoisonne toute leur vie

Et je continue et ça ne me dérange pas du tout

Il y a un peu de ma vie devant moi

C'est pourquoi je pense constamment que je devrais pouvoir survivre au mieux

Je peux faire le reste de ces jours courts, je réparerai la porte

Derrière la vitre, le monde connu s'est mis à bouger

Toujours aussi changeant que moi

Comme le temps capricieux comme ça

je ne supporte pas je sais

Je vais le faire, revenir en arrière une autre journée perdue

je les connais si peu

J'ai une maison, une famille, une fille qui m'aime

Les arguments de base en les ayant ne mourront jamais

J'ai des potes, marmonne c'est le plus important

Le premier plan est occupé, je baise vraiment le reste

Je me précipite par la fenêtre en voyant le monde flou

Je me précipite à travers la vitre des sommets enneigés

Un jour je serai là, mais d'abord je vais tout arranger ici

Je vais voyager à un endroit que vous ne trouverez pas sur la carte

Je serai là parce qu'éventuellement chacun de nous finira là-bas

En ligne droite sans pousser l'affiche

Je serai là, mais pour l'instant je suis là

Je ne suis pas pressé de partir, même si je devrai le faire un jour

Je le sais, j'essaie de ne pas faire d'erreurs

Tout pour ne pas regretter même les courts instants

Mais parfois tu sais que c'est dur

La perfection jusqu'ici, la réalité trop fausse

Derrière la vitre, le monde connu s'est mis à bouger

Toujours aussi changeant que moi

Comme le temps capricieux comme ça

je ne supporte pas je sais

Je vais le faire, revenir en arrière une autre journée perdue

je les connais si peu

Je rassemble à nouveau mes pensées en un tout cohérent

Déterminer la direction de votre propre branche d'apprentissage

La vie - le seul manuel que je lis encore

Qui surprend tant celui que je n'emprunte pas

C'est mon droit de manquer de pages, j'en écrirai de nouvelles

Tout le monde en a comme sur le cou de la tête

Je m'efforce d'atteindre ma destination avec le matériel roulant, je continue d'avancer

Dans le compartiment privé vide avec l'inscription - pour vous

Des visages familiers derrière la vitre d'un sourire me nourrissent

La bénédiction est le karma le plus important pour moi

La critique qui est importante et seule l'honnêteté compte

Tout dans la valise est signé d'un souvenir

Ce n'est pas la fin du voyage pour moi

Pendant un moment, je ferme les yeux et vois la fenêtre s'assombrir

Cordialement, je termine, j'écrirai bientôt, promis

P. S. répondez, s'il vous plaît, comment allez-vous, comment allez-vous ?