Chłopiec - Krzysztof Zalewski

Nie zostało po mnie nic, nie nazywa się mną plac

Moja skóra w szafie śpi, zgasły wszystkie okna

Nie zostało po mnie nic, nie zapisał mi się ślad

Nie dopchałem się na szczyt, trzeba było dłużej spać

Znowu na mnie patrzy, gapi się mały chłopiec

Znowu na mnie patrzy, widzę go w każdym lustrze

Znowu na mnie patrzy, i co myśli o sobie

Co myśli o mnie, nie wiem, nie

Nie zostało po mnie nic, miałem kiedyś o tym sen

Że w przyszłości zostanę kimś, trzeba było zostać

Mogłem być doktorem dusz, mogłem być pasterzem ciał

Mogłem żyć tak jakbym tego chciał, mogłem dłużej pospać

Znowu na mnie patrzy, gapi się mały chłopiec

Znowu na mnie patrzy, widzę go w każdym lustrze

Znowu na mnie patrzy, i co myśli o sobie

Co myśli o mnie, nie wiem, nie

Il ne reste plus rien de moi, la place ne s'appelle pas moi

Ma peau dans le placard dort, toutes les fenêtres sont ouvertes

Il ne reste plus rien de moi, il ne reste plus aucune trace de moi

Je ne suis pas arrivé au sommet, il a fallu plus de temps pour dormir

Il me regarde encore, le petit garçon regarde

Il me regarde à nouveau, je peux le voir dans tous les miroirs

Il me regarde encore et ce qu'il pense de lui

Ce qu'il pense de moi, je ne sais pas, non

Il ne reste rien de moi, j'en ai rêvé une fois

Qu'à l'avenir je deviendrais quelqu'un, il fallait que tu deviennes

Je pourrais être un médecin des âmes, je pourrais être un berger des corps

Je pouvais vivre comme je voulais, je pouvais dormir plus longtemps

Il me regarde encore, le petit garçon regarde

Il me regarde à nouveau, je peux le voir dans tous les miroirs

Il me regarde encore et ce qu'il pense de lui

Ce qu'il pense de moi, je ne sais pas, non