Na Kudłatej Pufie - Maryla Rodowicz

Kiedyś razem na obłoczku

Na kudłatej pufie

Zaśpiewamy, wykrzyczymy

O tym, co nas łupie

Ale póki co, nam trzeba

Pchać ten ziemski kramik

Aż nam z dłoni nie wypadnie

Nasz zielony kamyk

Ja na pewno się nie spóźnię

Nie zagapię gdzieś pod gruszą

Wsiądę w pociąg byle jaki —

Napędzany duszą

I ruszymy znów na bal — ten drugi — nieziemski

I zanuci walca nam sto chórów anielskich

Ubawimy się po pachy, choć łez spłynie wiele

Gdy odnajdą się wciąż młodzi — starzy przyjaciele

Kiedyś razem, na obłoczku

Na kudłatej pufie

Damy naszym drogim smutkom

Serdecznie po dupie

Ale póki co, nam trzeba

Wytrwać przy tej orce

Aż nas samych nie przesieje

Nasz Niebieski Ojciec

Ja na pewno się nie spóźnię

Nie zagapię gdzieś pod gruszą

Wsiądę w pociąg byle jaki —

Napędzany duszą

I ruszymy znów na bal — ten drugi — nieziemski

I zanuci walca nam sto chórów anielskich

Ubawimy się po pachy, choć łez spłynie wiele

Gdy odnajdą się wciąż młodzi — starzy przyjaciele

Il était une fois sur un nuage

Sur un pouf hirsute

Nous chanterons, nous crierons

A propos de ce qui nous pille

Mais pour l'instant, nous en avons besoin

Poussez ce décrochage terrestre

Jusqu'à ce qu'il tombe de nos mains

Notre galet vert

Je ne serai certainement pas en retard

Je ne manquerai pas un poirier quelque part

Je prendrai un train de toute façon -

Poussé par l'âme

Et nous retournerons au bal - l'autre - surnaturel

Et cent chœurs d'anges nous chanteront la valse

Nous jouerons jusqu'aux aisselles, bien que beaucoup de larmes viendront

Quand les encore jeunes - vieux amis se retrouvent

Il était une fois, sur un nuage

Sur un pouf hirsute

Nous donnerons à nos chères peines

Cordialement sur le cul

Mais pour l'instant, nous en avons besoin

Persévérez dans ce labour

Jusqu'à ce qu'il nous tamise

Notre Père céleste

Je ne serai certainement pas en retard

Je ne manquerai pas un poirier quelque part

Je prendrai un train de toute façon -

Poussé par l'âme

Et nous retournerons au bal - l'autre - surnaturel

Et cent chœurs d'anges nous chanteront la valse

Nous jouerons jusqu'aux aisselles, bien que beaucoup de larmes viendront

Quand les encore jeunes - vieux amis se retrouvent