Więc Kto - Maryla Rodowicz

Więc kto, kto jak nie my

W zielone oczy szkolnych bogiń wierzył święcie

Więc kto, kto jak nie my

Na szklane góry, szklane progi

Gnał za szczęściem

Więc kto

Kto jak nie my

W połowie którejś tam podróży

Nagle stanął

Więc kto

Kto jak nie my

Ze środka czarnej, nocnej burzy

Krzyknął «mamo!»

I kto

Odstawi w końcu miecz i pług

I kto

Odpocznie jak odpoczął Bóg

I kto

Zgromadzi wszystkie dzieci swe

I w noc

Zaśpiewa im cichutko że…

Że ktoś

Ktoś tak, jak my

W zielone oczy szkolnych bogiń

Wierzył święcie

Że ktoś

Ktoś tak jak my

Na szklane góry, szklane progi

Gnał za szczęściem

I kto

Z kolegą dzielił chleb na pół

I kto

Budował własny pierwszy stół

I kto

W muzykę wierzył, deszcz i wiatr

I kto

Na głowie chciał postawić świat

Alors qui, qui sinon nous

Il croyait aux yeux verts des déesses de l'école

Alors qui, qui sinon nous

Pour dessus en verre, seuils de porte en verre

Il chassait le bonheur

Donc qui

Qui sinon nous

A mi-chemin d'un voyage là-bas

Soudain il s'arrêta

Donc qui

Qui sinon nous

Du milieu d'une tempête nocturne noire

Il a crié "maman!"

Et qui

Enfin il mettra de côté l'épée et la charrue

Et qui

Il se reposera comme Dieu s'est reposé

Et qui

Il rassemblera tous ses enfants

Et dans la nuit

Il les chantera doucement que...

Que quelqu'un

Quelqu'un comme nous

Dans les yeux verts des déesses de l'école

Il croyait saint

Que quelqu'un

Quelqu'un comme nous

Pour dessus en verre, seuils de porte en verre

Il chassait le bonheur

Et qui

Il a partagé le pain en deux avec un ami

Et qui

Il construisait sa propre première table

Et qui

Il croyait à la musique, à la pluie et au vent

Et qui

Il voulait renverser le monde