Gloria Victis - Sciana

Тысячагоддзямі, паўзмрокам,

Нітуючы часы і лёсы,

Вядзе нас памяць ад вытокаў,

Ад першых промняў у нябёсах.

Вядзе нас па шляхах бясконцых

Змагання за спадзеў і веру

У ненаканаванасць лёсу.

У непрадвызначанасць сьвету.

Вядзе нас па сьлядах паразаў,

Якія сёння – перамогі.

Гісторыя занатавала

Імёны лепшыя – крывёю.

Слава пераможаным

І не зведаўшым патолі,

Слава пераможаным,

Слава вечнай празе волі.

Рунелі душы не першы,

Ды крыўдна, што апошні раз.

Ніколі не шукалі смерці,

Заўжды яна знаходзіць нас.

Шлях ад Сібіры да Курапатаў,

Шлях здзеку і разбітых мар.

Не дараваць ніколі катам,

Ніколі не забыць ахвяр.

І покуль памятаем – людзі.

Адзінага не адабраць.

І покуль памятаем, будзем

Вучыцца жыць ды паміраць.

Слава пераможаным

І не зведаўшым патолі,

Слава пераможаным,

Слава вечнай празе волі.

Depuis des millénaires, le crépuscule,

Temps et destins fascinants,

Nous sommes guidés par la mémoire des origines,

Dès les premiers rayons dans le ciel.

Nous conduit sur les chemins de l'infini

Lutte pour l'espoir et la foi

Dans l'imprévisibilité du destin.

Dans l'incertitude du monde.

Nous conduit sur les traces des défaites,

Quelles sont les victoires aujourd'hui.

L'histoire a pris des notes

Les meilleurs noms sont sang.

Gloire aux vaincus

Et n'ayant pas connu

Gloire aux vaincus

Gloire à la volonté éternelle.

Les runes d'âme ne sont pas les premières

C'est dommage que ce soit la dernière fois.

jamais cherché la mort

Elle nous trouve toujours.

Le chemin de la Sibérie à Kurapativ,

Le chemin de l'intimidation et des rêves brisés.

Ne pardonne jamais aux chats,

N'oublie jamais les victimes.

Et tant que nous nous en souvenons - les gens.

Le seul ne peut pas être enlevé.

Et tant que nous nous souviendrons, nous le ferons

Apprenez à vivre et à mourir.

Gloire aux vaincus

Et n'ayant pas connu

Gloire aux vaincus

Gloire à la volonté éternelle.