Mój, tylko mój - Anna Jantar

Wzrok rozbawiony, uśmiech, nie ta twarz

masz tyle dla mnie co dla innych masz

mijasz mnie nie patrząc, a to źle

raz się obejrzyj zobacz mnie.

Będziesz mój, mój ty jeszcze nie wiesz o tym że

będziesz mój, mój i tak się stanie chcesz czy nie, chcesz czy nie,

będziesz mój, mój jeszcze możesz dziś przejść obok, dalej pójść

już nie będziesz dla nikogo będziesz mój

nie znasz chwili ni dnia, jeszcze dzień jeszcze dwa.

Będziesz mój, mój, ani się nie obejrzysz jak

będziesz mój, mój i sam się zdziwisz że aż tak, że aż tak tego chcesz

ty, ty co dzisiaj tak nie patrząc mijasz mnie

popatrz wreszcie raz obejrzyj się…

Oczy zapłoną jak płomyki świec

wszystko porzucisz żeby do mnie biec

serce zacznie bić na samą myśl

mógłbyś domyślić się już dziś.

Będziesz mój, mój wciąż jeszcze nie wiesz o tym że

będziesz mój, mój kto patrzeć umie, ten już wie, dawno wie

ale ty, ty musisz się o drzewo huknąć któryś raz

nim spostrzeżesz, że przed tobą gęsty las

raz rozumiesz, raz nie, lepiej zostaw to mnie.

Będziesz mój, mój ani się nie obejrzysz jak

Będziesz mój, mój i sam się zdziwisz, że aż tak, że aż tak tego chcesz

ty, ty co dzisiaj tak nie patrząc na mnie mijasz mnie

jeszcze nie wiesz, jeszcze dzisiaj nie

jeszcze nie wiesz, jeszcze dzisiaj nie

jeszcze nie, jeszcze nie…

Regard amusé, sourire, pas ce visage

tu as autant pour moi que pour les autres

Tu me dépasses sans regarder, et c'est mal

regarde en arrière une fois, vois-moi.

Tu seras à moi, à moi tu ne sais pas encore

tu seras à moi, tu seras à moi et tu seras comme ça, que tu le veuilles ou non, que tu le veuilles ou non,

tu seras à moi, tu peux encore passer aujourd'hui, continue

tu ne seras plus à moi pour personne

vous ne savez pas un moment ou un jour, un autre jour deux de plus.

Tu seras à moi, à moi, et tu ne le reverras plus jamais

Tu seras à moi, à moi et tu seras surpris que tu le veuilles tellement

toi, tu me dépasses sans ressembler à ça

regarde, regarde enfin encore une fois...

Les yeux brûleront comme les flammes d'une bougie

tu abandonnes tout pour courir vers moi

la pensée même commencera à battre votre cœur

vous pourriez deviner aujourd'hui.

Tu seras à moi, les miens ne le savent toujours pas

tu seras à moi, à moi qui sait regarder, sait déjà, sait depuis longtemps

mais toi, tu dois t'écraser contre l'arbre une fois

avant de voir qu'il y a une épaisse forêt devant vous

une fois que tu comprends, une fois que tu ne comprends pas, tu ferais mieux de me laisser faire.

Tu seras à moi, tu seras à moi, et tu ne sais jamais comment

Tu seras à moi, à moi, et tu t'étonneras toi-même que tu le veuilles tellement

toi, tu me dépasses sans me regarder aujourd'hui

Tu ne sais pas encore, pas aujourd'hui

Tu ne sais pas encore, pas aujourd'hui

pas encore, pas encore...