Nadmiar - Natalia Nykiel

Nikt nie przyjdzie już

Wstrzymany nagle bieg

Jak naprawdę mam się czuć

Czy to działa wstecz

Chcę przemyśleć co mi jest

Niewypowiedziane zdania znowu gubią swój kształt

Znam już nazwy chmur, a płaczę gdy inni śpią

Ten zbyt trudny film odgrywa się w myślach pod prąd

Czasami krzyczę do siebie po cichu by nikt nie spojrzał w bok

I wciąż się łudzę, że jednak ktoś zrobi to z nich

Odwróci dno

Wiem, ucieka czas

I wiem, za dużo zmian

Nie chcę nic nowego już

Nadmiar truje krew

Przerasta mnie jak cień

Pozwól raz tą głupszą być

Udam, że nie dzieje się nic

Znam już nazwy chmur, a płaczę gdy inni śpią

Ten zbyt trudny film odgrywa się w myślach pod prąd

Czasami krzyczę do siebie po cichu by nikt nie spojrzał w bok

I wciąż się łudzę, że jednak ktoś zrobi to z nich

Odwróci dno

Plus personne ne viendra

Soudain arrêté de courir

Comment suis-je vraiment censé me sentir

Est-ce que ça marche à l'envers

Je veux repenser à ce qui ne va pas avec moi

Les phrases non prononcées perdent à nouveau leur forme

Je connais déjà le nom des nuages ​​et je pleure quand les autres dorment

Ce film trop difficile se joue à contre-courant dans votre esprit

Parfois je crie doucement pour que personne ne regarde de côté

Et je me fais encore l'illusion que quelqu'un s'en sortira après tout

Il tournera le fond

Je sais, le temps presse

Et je connais trop de changements

Je ne veux plus rien de nouveau

Excès d'empoisonnement du sang

Il grandit sur moi comme une ombre

Que celui-ci soit plus stupide une fois

Je ferai semblant que rien ne se passe

Je connais déjà le nom des nuages ​​et je pleure quand les autres dorment

Ce film trop difficile se joue à contre-courant dans votre esprit

Parfois je crie doucement pour que personne ne regarde de côté

Et je me fais encore l'illusion que quelqu'un s'en sortira après tout

Il tournera le fond