Böyük Ümidlər - Orxan Zeynallı

Doğulmaq yadımızdan çıxardığımız ilk addımdır

Necə ki, qalmır yadda ilk öpüş, ilk laylalar

Bir gün qabaq yox idin, bu gün isə həyatın var

Heyif, olmur qoymaq şərt doğulacam, olsa qayğılar

Axmamış yaş qədər təmiz qucaqda böyümək hissi

Adam qayıdıb keçmişə, yenidən böyümək istəyir

Biz axı göylərin sevən qəlblərə hədiyyəsi idik

Onların yerinə bütün xoşbəxtliklərə «hə» deyəsi idik

Zaman heç nəyi gizlətmir, zaman heç nəyi sağaltmır

Zaman göstərir sən demə xoşbəxtlik biz olsaq artmır

Biz bəzən şəfəqləri bitişdirib edirik parıltı

Bəzənsə parçalanan qaya arasında son qırıntı

Gözünü yum, qorxma bir azdan bitəcək səslər

Küsmə talehindən o heç nəyi etmir qəsdən

Azalacaq səslər, azalacaq səslər

Valideyn sayi azaldıqca azalacaq səslər

Dizimi qucaqlayıb dinlədim o səsləri

Gözümü bağlayıb dinlədim o səsləri

Yastıqlar gizlədəndə o səsləri

Valideyn davaları dəriyə hopmuş yaralar kimidir

Ağrılar qalsa da keçmişdə, nəticə göz önündədir

Bu günü ən uzaq vaxtlardan, yapışacaq ayaqlardan

Bu sevgili deyil ki, dərd verəndə deyəsən səhv özündədir

Seçim olmur heç kimdə, kimsə doğulur çirk içində

Kimsə nazir ailəsində, var-dövlət, mülk içində

Kimsə son anda abort etməyən tək anayla

Kimsə sevgi ocağında, həyatı bənzəyir bəlkə nağıla

Analar var — qalıb baş-başa yadigar başdaşıyla

Ömründən kəsib böyütdüyü övlad əvəz olunub başdaşıyla

Uşaqlar var valideyn əvəzi böyüyüb qardaşıyla

Doğmalaşıb artıq soyuq küçədəki hər daşıyla

Gecədən qalma yaşı ilə səhər məktəbə getmək

Çətin idi özgələrdən qayğı tələb etmək

Çətin idi xoşbəxtlərin arasında qarışıb azmaq

Çətin idi «Mənim ailəm» mövzusunda inşa yazmaq

Dizimi qucaqlayıb dinlədim o səsləri

Gözümü bağlayıb dinlədim o səsləri

Yastıqlar gizlədəndə o səsləri

Gələcək nəsillərə böyük nifrət bəsləyir

Naître est le premier pas qu'on oublie

Comment se souvenir du premier baiser, des premières berceuses

T'étais pas là la veille, mais aujourd'hui t'as la vie

C'est dommage, il est impossible de mettre la condition, bien que des soucis

Sentir que nous avons 'manqué d'essence' émotionnellement

L'homme veut retourner dans le passé et grandir à nouveau

Nous étions un cadeau du ciel pour les cœurs aimants

Au lieu de cela, nous dirions oui à tout bonheur

Le temps ne cache rien, le temps ne guérit rien

Le temps a montré que le bonheur n'augmente pas si nous sommes

Nous collons parfois des aurores pour briller

Parfois la dernière miette entre les rochers brisés

Ferme les yeux, n'aie pas peur, les sons finiront bientôt

Par rancune, il ne fait rien délibérément

Diminuer les sons, diminuer les sons

Des sons qui diminueront à mesure que le nombre de parents diminuera

J'ai serré mes genoux et j'ai écouté ces sons

J'ai fermé les yeux et j'ai écouté ces sons

Ces sons quand les oreillers se cachent

Le litige parental est comme des blessures trempées dans la peau

Bien que la douleur reste dans le passé, le résultat est évident

Depuis les moments les plus éloignés de la journée, depuis les pieds accrochés

Ce n'est pas un amant qui semble avoir tort quand il a mal

Personne n'a le choix, quelqu'un est né dans la boue

Quelqu'un dans la famille, la richesse, la propriété du ministre

Avec une mère célibataire qui n'a pas avorté au dernier moment

Quelqu'un dans le foyer de l'amour, la vie est comme un conte de fées

Il y a des mères - laissées seules avec une pierre tombale commémorative

L'enfant qu'il a coupé de sa vie a été remplacé par une pierre tombale

Il y a des enfants qui ont grandi avec un parent et un frère de substitution

Né avec chaque pierre dans la rue froide

Aller à l'école le matin avec l'âge de passer la nuit

Il était difficile d'exiger des soins des autres

C'était dur de se perdre parmi les heureux

C'était difficile d'écrire un essai sur "Ma famille"

J'ai serré mes genoux et j'ai écouté ces sons

J'ai fermé les yeux et j'ai écouté ces sons

Ces sons quand les oreillers se cachent

Il déteste les générations futures