Parandeh Bi Parandeh - Reza Yazdani

اون ور این شب کلک، من و ترانه تک به تک

خونه می ساختیم توی باد، دریا می ریختیم تو الک

مسافرای کاغذی رد شده بودن از غبار

تو قصه باقی مونده بود شیهه اسب بی سوار

گفته بودن صد تا کلید برای ما جا میذارن

مزرعه های گندمو برای فردا میذارن

فردا رسید و خوشه ای تو دست ما باقی نموند

سقف ستاره ها شکست، رو سرمون طاقی نموند

تو سفره مون همیشه سین ستاره کم بود

همیشه تا رسیدن فاصله یک قدم بود

تو بازی کلاغ پر هیچکی نشد برنده

قصه ما همین بود، پرنده بی پرنده

کسی به ما نشون نداد که انتهای خط کجاست

آهای درختای انار دیکته بی غلط کجاست

چرا تو آسمونمون پرنده گوشه گیر شده؟

چرا نمی رسیم به هم؟

چرا همیشه دیر شده؟

تو دفتر سکسکه مون چند تا ترانه خالیه؟

چند تا ترانه قصه ممتد بی خیالیه؟

چند تا صدای بی صدا سکوت رو فریاد میزنه؟

زغال شام آخرو دستای کی باد میزنه؟

تو سفره مون همیشه سین ستاره کم بود

همیشه تا رسیدن فاصله یک قدم بود

تو بازی کلاغ پر هیچکی نشد برنده

قصه ما همین بود، پرنده بی پرنده

Du jour au lendemain ce soir, moi et la chanson un par un

Nous avons construit des maisons dans le vent, nous avons versé la mer dans le tamis

Passagers en papier traversant la poussière

Ce qui restait dans l'histoire était le bruit d'un cheval sans cavalier

Cela étant dit, ils nous laissent une centaine de clés

Les champs de blé partent pour demain

Demain est arrivé et un cluster est resté entre nos mains

Les plafonds des étoiles se sont brisés, nous laissant avec une arche

Il y avait toujours une petite étoile sur notre table

C'était toujours à un pas

Au jeu des corbeaux, personne n'a gagné

C'était notre histoire, un oiseau sans oiseau

Personne ne nous a montré où se trouve la fin de la ligne

Ô grenadiers, où est la dictée parfaite ?

Pourquoi un oiseau est-il coincé dans le ciel ?

Pourquoi ne pas se réunir ?

Pourquoi est-il toujours tard ?

Combien y a-t-il de chansons vides dans notre bureau du hoquet ?

Combien de chansons sont des histoires insouciantes continues ?

Combien de voix silencieuses crient en silence ?

De qui sont les mains le vent du dernier souper ?

Il y avait toujours une petite étoile sur notre table

C'était toujours à un pas

Au jeu des corbeaux, personne n'a gagné

C'était notre histoire, un oiseau sans oiseau