24 Smutki - Grzegorz Turnau

Dwadzieścia cztery smutki

To zwykła nasza doba

I dzień jest nie za krotki

I noc się nam podoba

Deszcz pada nieustanny

I nudny, i nużący

Za oknem chodzą panny

Smucące się niechcący

(niechcący…)

Za oknem wieczór spływa

Po dachach i po rynnach

I ciemność odpoczywa

Bezpieczna i bezczynna

Dwadzieścia cztery smutki…

Usiądę sam za stołem

Zamyślę się wieczyście

O życiu niewesołym

Przez które ze mną szliście

O naszym domu niskim

I o wysokim niebie

O wszystkich i o wszystkim —

I za was, i za siebie

Dwadzieścia cztery smutki…

Vingt-quatre peines

C'est notre journée habituelle

Et la journée n'est pas trop courte

Et nous aimons la nuit

Il pleut sans cesse

Et ennuyeux et ennuyeux

Les vierges marchent devant la fenêtre

Faire le deuil accidentellement

(involontairement…)

Derrière la fenêtre coule le soir

Sur toitures et gouttières

Et les ténèbres se reposent

Sûr et inactif

Vingt-quatre chagrins...

Je vais m'asseoir seul à table

je pense pour toujours

A propos d'une vie joyeuse

À travers lequel tu as marché avec moi

À propos de notre maison basse

Et des cieux élevés

A propos de tout le monde et de tout -

Et pour toi et pour moi

Vingt-quatre chagrins...