Pianista I Ja - Grzegorz Turnau

Słodka Bazylia — tak się nazywa bar

Zamknięty, bo minęła już dwunasta

Tak ciepło tu.

Wychodzić trochę żal

Ostatnie szklanki chowa barman

Dopijam piwo, sięgam już po płaszcz

W kieszeni mam monetę dla pianisty

Nad klawiaturą widzę smutną twarz

Na piramidzie nut — szklankę whisky

On mówi: — Proszę, powiedz jak to jest

Dlaczego wszystko trzeba chować na tym świecie?

Ja tu co noc na dwa, na trzy, na sześć

A to jest przecież całe moje życie

Dziś rano zostawiła mnie dziewczyna

Bo jednej rzeczy ukryć nie umiałem:

Że w chwili kiedy siadam do pianina

Zapominam, że mam duszę i mam ciało

Przerwał i spojrzał gdzieś w mrok pustej sali

A ja monetę obracałem w palcach…

— Przepraszam, powiedziałem, pan zapali?

I czy pan mógłby zagrać jeszcze tego walca…

Patrzyliśmy na siebie dobrą chwilę

Barman ponuro patrzył na zegarek

Więc wyszperałem parę groszy na napiwek

I ruszyłem w stronę drzwi, przez pustą salę

Idąc myślałem, stary, widzisz, tak to jest

To co mówiłeś jest mi jakby skądś znajome

To piwo i ty… i na ulicy deszcz…

I każdy z parasolem w swoją stronę…

Na pewno wkrótce znajdzie się dziewczyna

Co myśli, czuje, kocha i potrafi…

Więc zanim znowu siądziesz jutro do pianina

Wyrzuć tych kilka niepotrzebnych fotografii

Sweet Basil - c'est le nom du bar

Fermé car il est déjà midi

Il fait si chaud ici.

Pour sortir un peu de regret

Le barman cache les derniers verres

Je finis ma bière et attrape mon manteau

J'ai une pièce pour le pianiste dans ma poche

Je peux voir un visage triste au-dessus du clavier

Sur la pyramide des notes - un verre de whisky

Il dit : - S'il te plaît, dis-moi comment c'est

Pourquoi faut-il tout cacher dans ce monde ?

Je viens ici tous les soirs pour deux, trois, six

Et c'est toute ma vie

Une copine m'a quitté ce matin

Parce que je ne pouvais pas cacher une chose :

Qu'au moment où je m'assieds au piano

J'oublie que j'ai une âme et que j'ai un corps

Il s'arrêta et regarda quelque part dans l'obscurité de la pièce vide

Et j'ai tourné la pièce entre mes doigts...

- Désolé, dis-je, tu fumes ?

Et pourriez-vous rejouer cette valse...

Nous nous sommes regardés un moment

Le barman regarda sa montre d'un air maussade

Alors j'ai trouvé quelques centimes pour un pourboire

Et je me suis dirigé vers la porte, à travers la pièce vide

Pendant que je marchais, mec, tu vois, c'est comme ça

Ce que tu as dit m'est un peu familier

C'est de la bière et toi... et de la pluie dans la rue...

Et chacun avec un parapluie dans sa direction...

Il y aura bientôt une copine c'est sûr

Ce qui pense, ressent, aime et peut...

Alors avant de vous rasseoir au piano demain

Jetez ces quelques photos inutiles