Ultima Thule - Grzegorz Turnau

Piekło jest wszędzie, piękno w szczególe

Niech w Tobie będzie Ultima Thule

Ląd ostateczny, wszechświata kraniec

Urlopik wieczny, umiłowanie

Umiłowanie

Mój pociąg pędzi w strony nieznane

Lecz wszystko będzie (później czy prędzej)

Zapamiętane

Peregrynacja znajdzie swój finał

Ostatnia Stacja — Thule Ultima

Tam mnie zatrzymasz i powiesz czule

Thule Ultima, Ultima Thule

Ultima Thule, Ultima…

Noce bezkresne, niezmiennie białe

Pijanego niesnem, jak rytuałem

Ty mnie wysłuchasz, uczynisz królem

Bym spełnił puchar Ultima Thule

Ultima Thule, Ultima…

Połknę pytanie niczym Pyteasz

Umiłowanie — kiedy się stanie?

Potem czy teraz?

Improwizacja tak się zaczyna

Ostatnia Stacja — Thule Ultima

Nim przyjdzie zima, Tam cię przytulę

Thule Ultima, Ultima Thule

L'enfer est partout, la beauté en détail

Laissez Ultima Thule être en vous

La terre ultime, la fin de l'univers

Congé éternel, amour

Amour

Mon train fonce vers l'inconnu

Mais tout sera (plus tard ou plus tôt)

Se souvenir

La pérégrination trouvera sa fin

La dernière station - Thule Ultima

Arrête-moi là et dis-le tendrement

Thulé Ultima, Ultima Thulé

Ultima Thulé, Ultima...

Des nuits interminables, toujours blanches

Ivre comme un rituel

Tu m'écouteras, tu me feras roi

Pour remplir la coupe Ultima Thule

Ultima Thulé, Ultima...

J'avalerai la question comme un Pythéas

L'amour - Quand cela arrivera-t-il ?

Alors ou maintenant ?

C'est ainsi que commence l'improvisation

La dernière station - Thule Ultima

Avant que l'hiver ne vienne, je t'embrasserai là-bas

Thulé Ultima, Ultima Thulé