Dlaczego Drzewa Nic Nie Mowia - Mela Koteluk

Zasklepionych rąk

Czysty zapach wyczerpanych słów

Alfabetu ról tak niewiele

Klucz i zamku brak

Nie ma żadnych zdjęć

Tylko pamięć chowa to, co jest

Ktoś zbyt bardzo chciał

Siłą opanować własny strach

Ty nie trać z oczu jej

Twój głos złamany

Powiedz, że to ją i z nią

Że nie zmarnujesz żadnej z chwil

W koło amplitud uwikłani

Przetrzymacie to

Tylko nie zaniedbuj jej

Nie oceniaj zbyt pochopnie

Ty nie trać z oczu jej

Twój głos złamany

Powiedz, że to ją i z nią

Że nie zmarnujesz chwil

Jak drzewo nakarm ją

Daj cień i ulecz chorą duszą

Połącz niebo, ziemię, korzeń i koronę

Pewny bądź

Dlaczego drzewa nic nie mówią

Płacze się bez słów

I kochaj, ty nie trać z oczu jej

Nie-e, ty nie trać z oczu jej

Ty bądź, ty chroń

Mains serrées

L'odeur pure des mots épuisés

Alphabet si peu de rôles

La clé et la serrure manquent

Il n'y a pas de photos

Seule la mémoire cache ce qui est

Quelqu'un voulait trop

Surmontez votre propre peur par la force

Ne la perdez pas de vue

Ta voix est brisée

Dis que c'est elle et avec elle

Que tu ne perdras aucun de tes moments

Enchevêtré dans le cercle des amplitudes

Tu peux y survivre

Ne la néglige pas

Ne soyez pas trop rapide pour juger

Ne la perdez pas de vue

Ta voix est brisée

Dis que c'est elle et avec elle

Que tu ne perdras pas tes moments

Nourris-la comme un arbre

Donne une ombre et guéris une âme malade

Combinez le ciel, la terre, la racine et la couronne

Etre sur

Pourquoi les arbres ne disent rien

Cris sans mots

Et l'amour ne la perds pas de vue

Non-oh, tu ne la perds pas de vue

Tu es, tu protèges