Jak w obyczajowym filmie - Mela Koteluk

Wstaję tak jakby na komendę

Jak w nocy na głośny dziecka krzyk

Rzucam w korytarz ciało zaspane

Parę nóg i parę rąk

Może już nie znam innego świata

I boje się, że zostanę w tym

Próbujesz wyłamać mnie

Z tej mechanicznej choreografii

Konsekwentnym celebrowaniem

Każdego napoczętego dnia

Na nowo przywołujesz obrazy

Tego, czego wyrzekłam się

Nie mówimy

Może i chcę przylgnąć murem

Identyfikacyjnie

Jak w obyczajowym filmie

Ustalam współrzędne dla pewności

Że ciągle należę do świata

Który dezorientuje

Roszczeniem zmylającym mnie

Nocą przewieszam

W domu obrazy

Nie mówię, nie

Może i chcę przylgnąć murem

Identyfikacyjnie

Jak w obyczajowym filmie

Nie mówię, nie

Może i chcę przylgnąć murem

Identyfikacyjnie

Jak w obyczajowym filmie

Je me lève comme sur commande

Comme un grand cri d'enfant la nuit

Je jette un corps endormi dans le couloir

Deux jambes et une paire de bras

Peut-être que je ne connais plus un autre monde

Et j'ai peur d'y rester

Tu essaies de me faire sortir

De cette chorégraphie mécanique

Une fête cohérente

Chaque jour tu as commencé

Tu ramènes des images

Ce à quoi j'ai renoncé

Nous ne parlons pas

Peut-être que je veux m'accrocher au mur

Identification

Comme dans un film dramatique

J'ai mis les coordonnées pour être sûr

Que j'appartiens toujours au monde

Ce qui confond

Une réclamation me déroute

je l'accroche la nuit

Des photos à la maison

je ne dis pas non

Peut-être que je veux m'accrocher au mur

Identification

Comme dans un film dramatique

je ne dis pas non

Peut-être que je veux m'accrocher au mur

Identification

Comme dans un film dramatique