Astronomia - Mela Koteluk, Kwadrofonik

Stojąc pod niebem bez góry i dołu

Tętnie dojrzała do wielkości gwiazd

Własnych zaklęć ogromne koło

Krążę po niebie płynącym w czas

W sklepieniu cichym jak śmierć słowików

Nagle porywa mosiężny cyklon

Tylko ludzie zostają podobni

Podobni rozdartym nad śmiercią cyrklom

Oto, oto

Oto droga linie dłoni

Linie dłoni przedłużone w głąb

Rosną światy obojętne

Planety przybliżone rosną

Oto droga linie dłoni

Linie dłoni przedłużone w głąb

Dzwonią światy obojętne

Gwiazdy zamienione w kosmos, kosmos, kosmos

Oto droga bez góry i dołu

Kto widział nieba zamknięty strop

Oto przestrzeń trójkątów punktów

Linie dłoni przedłużone w głąb

Wtedy w sen pierwotniejsze od planet

Płyną masy coraz dalszych kół

Rozrąbać cień meteorów ciosem

Snu jak toporem na pół

Oto, oto

Oto droga linie dłoni

Linie dłoni przedłużone w głąb

Rosną światy obojętne

Planety przybliżone rosną

Oto droga linie dłoni

Linie dłoni przedłużone w głąb

Dzwonią światy obojętne

Gwiazdy zamienione w kosmos

Stojąc pod niebem bez góry i dołu

Tętnie dojrzała do wielkości gwiazd

Własnych zaklęć ogromne koło

Krążę po niebie płynącym w czas

Kosmos, kosmos, kosmos

Debout sous le ciel sans haut ni bas

Le pouls est mûr à la taille des étoiles

Vos propres sorts une énorme roue

Je fais le tour du ciel alors qu'il s'écoule dans le temps

Dans le caveau aussi silencieux que la mort des rossignols

Soudain, il attrape un cyclone en laiton

Seuls les gens restent pareils

Comme des boussoles déchirées par la mort

C'est ici

Voici la façon dont les lignes de paume

Lignes à main étendues vers l'intérieur

Des mondes indifférents grandissent

Les planètes approximatives grandissent

Voici la façon dont les lignes de paume

Lignes à main étendues vers l'intérieur

Des mondes indifférents sonnent

Les étoiles se sont transformées en espace, cosmos, cosmos

Voici un chemin sans haut ni bas

Qui a vu le plafond fermé du ciel

Voici l'espace des triangles de points

Lignes à main étendues vers l'intérieur

Alors le sommeil était plus primal que les planètes

Les masses de plus en plus de roues coulent

Frappez l'ombre d'un météore d'un coup

Dormir comme une hache en deux

C'est ici

Voici la façon dont les lignes de paume

Lignes à main étendues vers l'intérieur

Des mondes indifférents grandissent

Les planètes approximatives grandissent

Voici la façon dont les lignes de paume

Lignes à main étendues vers l'intérieur

Des mondes indifférents sonnent

Les étoiles se sont transformées en espace

Debout sous le ciel sans haut ni bas

Le pouls est mûr à la taille des étoiles

Vos propres sorts une énorme roue

Je fais le tour du ciel alors qu'il s'écoule dans le temps

Cosmos, cosmos, cosmos