Manya Kərimova - Orxan Zeynallı

O deyir — bu həyat düzələr yenə

O sevinc o gözdən süzülər yenə

Onun ən sonuncu günləri

Xoşbəxt quşlar qatarına qoşular yenə

O solan həvəsi cücərər yenə

O rahat yatacaq gecələr yenə

Biləcək bu həyatda gərəkli insandır

Bir gün güləcək yenə

Bakı, səndən uzaqlaşdıran şoseylə

Maşında HOST, qulağımızda Krecin nəğməsiylə

Yolumuz Şamaxı istiqamətində füsunkar duman

Mühərrikin səsi, diksinirdi dincələn botanika

Bir az var dinamika, yarpaqlar əsir, buludlar bezir

Yol uzanır, uzandıqca beyin bezir

Hiss edirik saniyələr ömrümüzdən gedir

Ağacları, döngələri saya-saya

Bu yolumuzun tək səbəbkarı olan şəxs

Onun üzünə həyatı bir qədər kobud və bir az tərs

Son dərəcə inamsızdır o, artıq Allaha da qarşı

Həyatından narazı, bu yaşda həyata qarşı

Ömrünü həsr etmiş xalça toxumağa

Vaxt ayırmamış yazmağa, oxumağa

Kəndin ən ucqar ucunda mövcud xalça fabriki

Onunla eyni qocaldı, köhnəlib söküldü

Amma vaxt vardı ki, o barmaqlar iynələrlə

Möcüzələri həyatı keçirib fəxr edirdi əsərlərlə

Zibilə qalsın burokratiya!

Sökülsün, əmri verən o əllər də!

Bu işə sərf edilmiş o illərdə

Boşa mı getdi görən tək bir işdi əlindən gələn?

Hər insanın öz marağı yaranır həyata gələndən

Onun marağı incəsənət, gözəllik yaratmaqdır

Bizim işimiz sadəcə dinləməkdir

«40 il əvvəl mən də cavan idim

Mənim də öz arzularım var idi

Çoxu indi heç yadıma da gəlmir

Bir neçə rəfiqəmlə həyatdan danışardıq

Bəziləri yoxdur indi, bəzilərisə köçüb artıq

Heç vaxt düşünmürdüm ki, gedim mən də şəhərdə yaşayım

Bilirsən, kənd yeri elə bil ki, ayrı dünyadır

Hamını tanıyırsan, xeyir-şər bölüşürsən

Axşamlarsa bir həyətdə yığışıb gülüşürsən

Qızımı ərə vermişəm artıq, indi o Bakıda yaşayır

Hər dəfə deyir, amma nəsə yadımda qalmır haradır

Sağ olsun bayramlarda gəlir, mənim qayğıma qalır

Həmin o xoşbəxt saniyələri zaman əlimdən alır

Çox böyük sürətlə gedir o qatarlar

Hansı ki, adi gülüşü bahasına satarlar

Nə edim mən ki, adi insan kimi doğulmuşam

Mən də bu maddiyyat bataqlığında boğulmuşam

Yerinə tikilər yəqin otel, ya da elə bir şey

Nəyimə lazımdır yaddaş unudulacaqsa hər şey?

İnanırsan?!

60 il!

Bəlkə ondan da çox…

Mən burda sevinc qarşılığında həyat verdim

Ömrümdən kəsib illəri, çoxuna dayaq verdim

Cavanlıq günlərimi bu xarabaya mən qurban verdim

Hər dəfə cavab verdim qoca gözlərimin sualına

Öz ölüm məktubumu pıçıldadım qulağıma "

Bəlkə daha sadədir hər şey

Sadəcə həyatda kiminsə bəxti gətirir, kiminsə yox

Axı ola bilməz ki, hamıda hər şey yaxşı olsun

Kimsə xoşbəxtsə, gərək kimsə bədbəxt olsun

Adi bir insan idi, amma böyük ürəyi vardı

Bayırda yay havası, dağlarınsa başı qarlı

Həmin o qadına doğma torpağında yer verildi

Sökülən fabrikinsə yerinə məktəb tikildi

Il dit - ça réparera la vie à nouveau

Cette joie est à nouveau filtrée hors de vue

Ses derniers jours

Des oiseaux heureux rejoignent le train

Cette passion qui s'estompe refleurit

Il dormira à nouveau confortablement la nuit

Il est une personne nécessaire dans cette vie pour savoir

Un jour il rira encore

Bakou, sur l'autoroute loin de toi

HÔTE dans la voiture, avec la chanson de Krec dans nos oreilles

Notre chemin en direction de Shamakhi est un charmant brouillard

Le bruit du moteur, le botaniste au repos

Il y a un peu de dynamique, les feuilles sont captées, les nuages ​​sont fatigués

La route s'étire, le cerveau se fatigue en s'étirant

On sent que des secondes passent de nos vies

Compter les arbres, les courbes

La personne qui est la seule cause de notre chemin

La vie sur son visage est un peu rude et un peu inversée

Il est extrêmement infidèle à Dieu

Insatisfait de la vie, contre la vie à cet âge

Pour tisser un tapis dédié à sa vie

Pas le temps d'écrire, de lire

Il y a une usine de tapis à l'extrémité du village

Il a vieilli avec lui, usé et démoli

Mais il fut un temps où ces doigts avec des aiguilles

Il a vécu une vie de miracles et était fier de ses œuvres

Que la bureaucratie reste à la poubelle !

Que ces mains qui donnent l'ordre soient supprimées !

Ces années ont été consacrées à ce travail

Était-ce la seule chose que vous ayez vue qui soit restée vaine ?

Chacun a ses propres intérêts quand ils viennent à la vie

Son intérêt est de créer de l'art et de la beauté

Notre travail est juste d'écouter

"J'étais jeune il y a 40 ans

J'ai aussi eu mes propres rêves

La plupart d'entre eux ne se souviennent même plus maintenant

Quelques-uns de mes amis et moi avons parlé de la vie

Certains sont partis maintenant, certains ont déjà déménagé

Je n'ai jamais pensé que j'irais vivre en ville

Tu sais, la campagne c'est comme un autre monde

Tu connais tout le monde, tu partages le bien et le mal

Le soir, tu te rassembles dans une cour et tu ris

J'ai déjà épousé ma fille et maintenant elle vit à Bakou

Il le dit à chaque fois, mais je ne me souviens pas où c'est

Merci d'être venu en vacances, je m'en soucie

Ces secondes heureuses me sont enlevées

Ces trains vont très vite

Qu'ils vendent pour le prix d'un sourire ordinaire

Que puis-je faire, je suis né comme une personne ordinaire

Je me suis aussi noyé dans ce marécage de matérialisme

Probablement un hôtel ou quelque chose comme ça sera construit à la place

De quoi ai-je besoin si la mémoire est tout oublié?

Crois-tu ?!

60 ans!

Peut-être même plus…

J'ai donné ma vie ici en échange de joie

J'ai sacrifié ma vie pendant de nombreuses années et soutenu de nombreux

J'ai sacrifié ma jeunesse à cette ruine

A chaque fois j'ai répondu à la question de mes vieux yeux

J'ai chuchoté ma lettre de mort à mon oreille "

Peut-être que tout est plus simple

Cela porte juste chance à quelqu'un dans la vie, pas à quelqu'un d'autre

Après tout, tout le monde ne peut pas être bon

Si quelqu'un est heureux, quelqu'un devrait être malheureux

C'était un homme ordinaire, mais il avait un grand coeur

C'est l'été dehors et les montagnes sont enneigées

Cette femme a reçu une place dans sa patrie

Une école a été construite à la place de l'usine démolie