Bal u Pana Boga - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Na bankiecie u Pana Zastępów

Wszystko płynie i gra pachnie i lśni

Wygwieżdżony jest strop firmamentów

I w parkietach ze szkła galaktyką skrzy

Stoły pełne arcydzieł stworzenia

Ryb obfitość i miąs owoce i chleb

Usta śmieją się drżą podniebienia

I docenia się to że się jest sługą nieb

A sam Bóg pośród sług gdyby mógł to by śpiewał że

Szał będzie trwał świat się stał więc nalewa i Rad tworzy ład białych szat i aureol…

Nie wypił ktoś za blask

Wzrok w parkiet wbił

Gdzie w ciszy gwiazd

Pod niebem ziemia się powoli wyłania

Patrzy pod nogi

W parkiecie żłobi

Znak

Tymczasem

Na bankiecie uśmiechy szerokie

I wiruje wśród ścian piór biały puch

Do nikogo nie staje nikt bokiem

I aż gęsto od słów nieważkich słów

Stwórca poszedł już wprawdzie lecz przecież

Pozostawił nam stół parkiet i świat

W jakimż będzie wspanialej nam świecie

Skoro czeka nas tu wieczysty ład

Póki co wierzyć w to co powiedzą nam oczy nie

Wstyd chwalić byt skoro świt nas otoczył…

Ktoś z nas nie myśli tak

Wzrok w parkiet wbił

Nie mówi nic

Zaszkodził kawior mu czy głowę ma słabą

Patrzy pod nogi

W parkiecie żłobi

Znak

Przez który

Na bankiecie spojrzenia ostrożne

Ważne staje się kto stoi i gdzie

Nie wiadomo skąd myśli bezbożne

Wokół aureol mkną czy chcesz czy nie

Koniec snu bowiem tu już nie będzie spokoju więc

Znów zamęt głów chaos słów paranoja i Strach bowiem tu już nie będzie spokoju więc

Strach bowiem tu już nie będzie spokoju…

Lors d'un banquet avec le Seigneur des armées

Tout coule et le jeu sent et brille

Le plafond des firmaments est étoilé

Et en parquet de verre avec une galaxie de caisses

Des tables remplies de chefs-d'œuvre de la création

Abondance de poisson et viande de fruits et pain

Les lèvres rient, les palais tremblent

Et il est apprécié que vous soyez un serviteur du ciel

Et Dieu lui-même parmi les serviteurs, s'il le pouvait, il chanterait cela

L'engouement va continuer, le monde est devenu tellement déversé et Rad crée un ordre de robes blanches et d'une auréole...

Quelqu'un n'avait pas bu pour la lueur

Il a regardé la piste de danse

Où dans le silence des étoiles

Sous le ciel, la terre émerge lentement

Il regarde ses pieds

Il danse sur la piste de danse

Signe

Entre-temps

Sourit largement au banquet

Et des peluches blanches tourbillonnent parmi les parois des plumes

Personne ne se tient sur le côté de personne

Et c'est plein de mots avec des mots en apesanteur

Le Créateur est déjà parti, mais pourtant

Il nous a laissé la table, le parquet et le monde

Quel monde merveilleux ce sera pour nous

Puisqu'un ordre éternel nous attend ici

Pour l'instant, crois ce que tes yeux nous disent, non

Dommage de louer l'existence depuis que l'aube nous entourait...

Certains d'entre nous ne le pensent pas

Il a regardé la piste de danse

Ça ne dit rien

Le caviar l'a endommagé ou sa tête est faible

Il regarde ses pieds

Il danse sur la piste de danse

Signe

A cause de quoi

Regarde attentivement le banquet

Il devient important de savoir qui se tient debout et où

De nulle part, des pensées impies

Autour du halo es-tu que tu le veuilles ou non

La fin du sommeil, car il n'y aura plus de paix ici

Confusion des têtes à nouveau, chaos des mots paranoïa et peur car il n'y aura plus de paix ici

Parce qu'il n'y aura plus de paix ici...